uzun yıllardır gormedigim bir arkadasım yıllarca abla dedigi biriyle evlendigini anlattı gecenlerde..
herseyini paylastıgı, kız arkadaslarını tanıstırdıgı, sımsıkı bir dost..
bir zaman sonra sonra eş..
aslında dostlar birbirlerine oldugu gibi gorunuyorlar ya, ne eksik ne fazla, ne süs, ne püs, ne yalan, ne dolan..
neyse o..
aradaki duvarsızlık yuzunden gercekliklerini gostermekten cekinmedikleri icin sevilesi olabiliyorlar..
ortaokuldayken cok sevdigim bir arkadasım vardı.. birlikte ders calısırdık, bize gelirdi, ben onlara giderdim.. ailelerimiz de birbirlerini tanırdı..
hani simdinin degimiyle kankamdı.. zaten okul dönemimde kızlardan cok erkek arkadaslarım olmustu hep..
işte o da onlardan biri ve en deger verdigimdi..
bir gun ogrendim ki meger içten içe bana aşıkmış. söylemezmiş arkadaslıgımı da kaybetmemek icin.. korkarmıs bundan..
korktugunu basına getirdim tabii..
bana aşık oldu diye küstüm ve konuşmadım bir daha
çocukluk işte..
karsılıklı olmalı belki sevgililik hisleri..
kankalıktan sevgililige gecis icin..
saglam oluyor boyle baslayan ilişkiler..