Şarkılar seni söyler, dillerde nağme adın
Aşk gibi sevda gibi huysuz ve tatlı kadın,
Huysuz ve tatlı kadın;
Ne zaman eskiyor sevgiler
Ödenen bedellerin acısı geçince mi
Yagmur yağıyor, mutfak camındayım
Nasıl üşüdüğümü bilemezsin,
Menekşelerim çiçek vermiyor artık anne
Söylediğin gibi hep dibinden su verdim ama
Şimdi telefon açsam sana
Sesini duymakta yetmiyorki
hep aynı cümleler babamlar nasıl ilacını aldın mı
Nedenini bilmediğim bir ağlamak var içimde
Biyerlere sıgdıramıyorum kalbimi
Bazen dalıp giderdim mutfakta yemek yaparken
Tahta kasıkla tencerenin başında öylece ne düşünürdün acaba
Özlemek çok fena anne, anlamak seni daha da fena
Omuzlarım ağrıyorak uyanıyorum sabahları
Benim kızımın omuzlarımı ovmasına daha çok var
Gittikçe sana mı benziyorum ben
Yada ''annenin kaderi kıza'' dedikleri doğru mu
Baban eskitir herşeyi kızım demiştin bikez
Anlamamısım meğer, eskiyormuş anneciğim
Omzunu ovucak kalmıyormuş meğer aynı evin içinde
Şimdi duysan bunları ne üzülürsün mutsuz mu kızım diye
Çoktan kendinden vazgeçmiş bir sesle
Mutsuz değilim değilimde anne
Yagmura ve mutfağımdaki kedere çare bulamıyorum
Evimi topluyor, toz alıyor, patlıcan kızartıyor
Televizyon seyrediyor, akşam çalan kapıyı açıyor
Açtığımı gören olmuyor
Pişirdiğim yeniyor da
Güzel olmuş denmiyor
Çay demleniyor demleniyor demleniyor
Kederim, mutfagımın her yerine yerleşiyor
Ah nasıl eskiyor herşey anne, nasıl eskiyor
Eskilerimide atmaya kıyamıyorum,
Seni cok özlüyorum
Bana yasakladığın bahçeler sanada mı uzaktı hep
Gidemeyişine ağladın mı söyle
Ne zaman eskiyor sevgiler
Ödenen bedellerin acısı geçince mi
İşte öyle, kalbimde bir acı şarkılar seni söyler