OĞLUM HEP BENİMLE İLGİLEN DİYOR

[sezen]

SELAM arkadaşlar oğlum 1 yaşına girdi ama huyu değişmedi hep ben diyor başka bir şeyle ilgilendiğimde dikatimi çekmek için herşeyi yapıyor ee birde kilolu bir bayanım yoruluyorum bu arada zaten o uyanıksa başka bir şey yapmıyorum yanında durup oyun oynuyoruz kitap okuyoruz v.s şeyler işte ama diyelimki tv izliyorum kafasını kapıya vurup bana gülüyor yada yerde herhengi bir şey varsa saç gibi onu bulup bana gösteriyor ve yemeye çalışıyor yada gösterip kaçıyor yani kısacası bana bak benimle oyna yoksa kötü olur diyor bu böyle ne kadar gider yoruldum ve sıkıldım

[camomile]

Ayni problemi bizde yasiyoruz.Ama sanirim artik yavas yavas biraz aglamalarina izin vererek kendi baslarina oynamayi ve mutlu olmayi ogrenmeleri gerekiyor.
Ilgilen basini oksa ama kucagina alma mesela.
Biraz da sosyallesmesini sagla mesela yasitlari ile beraber olabilecegi bir yerlere goturebilirsin.Bu faydali oluyor.
En onemlisi de sabirli ol ve zaman zaman birakabilecegin birileri varsa birak ve cik kendin icin birseyler yap.
kolay gelsin

[Smyrna]

Merhaba Sezen,

Cocuklar cevrelerinin farkına varmaya basladıklarında bu tür davranışlar sergiliyorlar. En önemli sey sabırlı olmak ve senin dışında insanlarla da zaman geçirmesini sağlamak. Oyun grupları bu konuda cok yararlı oluyor.

Kolay gelsin.

[kemalfigen]

Merhaba,

Bu "cocugunuza ait bir huy" olmayip bu yas grubunun genel ozelligidir. Hatta bu yas grubu demek bile yanlis; cocuklarin genel davranis egrisi bu sekildedir. Nedeni ise gayet basit; "cocuk oyun ister"...Oyun oynamak, cocuk icin diger temel ihtiyaclar (yeme, icme, tuvalet, giyinme) kadar onemlidir. Hatta bilinc duzeyleri arttikca, cogu zaman, onlar acisindan, yeme icmenin bile onune gecer. Yapilmasi gereken cocugun oyun oynamasi icin gerekli sartlari saglamaktir. Her ne kadar uzmanlar "kendi basina oynamali" dese de, benim tecrubelerim hemen hemen 3 yasina kadar (ki bu sosyallesmenin baslangicidir ve cocukdan cocuga da farklilik gosterir) evdeki ebeveyn ile oyun oynamak istemeleri, ve bu talebe de saygi duyulmasi gerektigidir. Kisa sureli "tek basina oyun" seanslari elbette baslatilmali ama bu sure cocugu aglatma noktasina gelmemelidir. Cocuk icin "oyun oynayacagi kisinin" kim oldugu onemli degildir. Aslolan oyun ihtiyacinin karsilanmasidir. Ihtiyacini karsilayan anne ve baba olabilecegi gibi evdeki kardes (iste 2. cocugun bakiminin daha kolay olmasinin bir nedeni de budur :=)), komsu abla, bakici teyze, buyukanne ve dedeler....Hepsi olabilir. Zaten sonrasinda arkadas gruplari olustugu icin oncelik arkadas gruplarina verilecektir. Evde olan annelerin hakli olarak -is guc de dusunuldugunde- yardimci elemenlari televizyon olmaktadir. Lutfen 2.5 yasina kadar cocugun TV'dekileri algilamadigini, 6 yasa kadar da bilgisayar dahil olmak uzere ekran karsisinda kalma suresinin 1.5-2 saati gecmemesi gerektigini unutmayalim. Herseyin dort dortluk yapilmasi imkansiz. Hele hele hata yapmamak mumkun degil. Ancak amac daha iyiyi yakalamak olduguna gore bir orta yol bulunabilecegine inanmisimdir hep...

Cok cabuk buyuyorlar. Kemal 4 yasina geldi. Evdeki oyun odasina girdiginde 1 saate yakin kendi basina oynuyor artik. Veya "simdi tek basina birseyler yapma zamani" dedigimde heyecan icinde "tamamdir, yarim saat sonra gorusuruz" diyebiliyor. Siz de ayni gunleri yasayacaksiniz. Su anda 1 yasindaki cocugunuz ile oyunun keyfini cikarin. Bunalmamaniz imkansiz. Ama elbette dengeleri siz bulacaksiniz.

Ne mutlu olmalisiniz ki cocugunuz saglikli ve sizinle oyun oynamak istiyor :=)

Saglicakla kalin,

Figen

[camomile]

MAALESEF TEORIDE HEPIMIZ BILIYORUZ AMA UYGULAMASI COK ZOR OLABILIYOR ZAMAN ZAMAN BUNLARI.
ANNENIN DE BIR INSAN OLDUGU VE IHTIYACLARI OLDUGU UNUTULAMAMALI BENCE.
BEN KENDI ADIMA COCUGUMUN PSIKOLOJISINI VE GELISIMINI DUSUNEREK HERSEYI DORT DORTLUK YAPMAYA CALISTIM HER ANNE GIBI AMA BENIM GELDIGINM DURUM PEKTE IC ACICI DEGIL.
EVET 1 YAS ARTIK BEBEGIN BIR SEYLER OGRENME VE ANNENIN DE OZEL BIR YASAMI OLDUGUNU KABUL ETMEYE BASLAMA YASIDIR VE BU YAVAS YAVAS OGRETILEBILIR.
ZATEN HICBIR ANNE BIR GUNDE COCUGUNU SAATLERCE AGLAMAYA BIRAKIP ,KENDI KENDINE OYNAMAYI OGRENSIN DEMEZ AMA BU MINIK ADIMLARLA YAPILMASI GEREKLI BIR EGITIM SISTEMIDIR.
BEN BANA BAGLI BIR COCUK ISTIYORUM BAGIMLI DEGIL DOGRUSU.
BELKI YAZDIKLARIMDAN HOSLANMIYACAKSIN AMA ANNE COCUK ILISKISI DAIMA KISILERE OZGUDUR VE BOYLE KITAPLARDAN OLDUGU GIBI ALIP HAYATIMIZA UYGULAMAK HER ZAMAN MUMKUN DEGILDIR.

[Ayşe Pınar Çetinkaya]

bu problemler sanırım küçük bebek sahibi herkesin sorunu... kendi kendine oynamayı öğreninceye kadar sürer...

[kemalfigen]

Ben sadece 4 yasinda cocugu olan bir anne olarak tecrubelerimi aktariyorum. Soylediklerim kitaplardan alinti degil, benim evdeki uygulamalarimdir. Kaldi ki bu konu ozelinde kitaplarin ve uzmanlarin cogu (ilk yazimda da belirttigim gibi) aynen senin soyledigin gibi "cocuklarin gerekirse bir parca aglamasi saglanarak" tek baslarina oyalanmayi ogrenmeleri gerektigini soyler.

Burada hepimiz kendi tecrube ve fikirlerimizi paylasiyoruz. Bu isin dogrusu yanlisi yok veya varsa da amacimiz birbirimizden birseyler ogrenmek vs. Bu baglamda yazilanlara hosuma gider veya gitmez diye bakmam hicbir zaman...Kafama yatiyor mu, uygulayabilir miyim, bizim duzenimizle ortusuyor mu vs. gibi muhakemelere girerim o kadar.

Elbette annelik zor, elbette nefes almaya ihtiyac var... Kac defa hersey ustume ustume geldi ve kac defa "suraya firlativersem su cocugu "dedim inanamazsin... Hala da cok bunaldigim anlar oluyor. Ama su da gercek ki onlar dogmayi kendileri istemedi. Ve biz anne olmayi secerken vazgecislerimizi de yapmistik zaten...Dort dortluk degil ancak olabildigince "kanitlanmis dogrulara" yonelerek bu isi yapmak, en azindan, benim sectigim yol. Her zaman mi? Tabii ki her zaman imkansiz...Olabildigince...

Tecrubeyle sabittir ki (en azindan 4 yas tecrubesi :=)) cocukla oyun oynamak cocugu anneye bagimli yapmaz :=) Kemal (oglumuz) icin taniyanlar derler ki "Figen sen yandin bu oglan 7-8 yasinda kendi tatile gider, 18'inden sonrada yilda bir sana ugrar. Ama merak etme telefonlarini eksik etmez" :=)

Yine de aslolan toplam mutluluktur. Cocugu mutlu edecegiz derken bindir isteksizlik ile onunla oynamanin da elbette anlami yok. Zaten isteksizligi hemen anliyor veletler. Belki de benim icim hep cocuk. Bu nedenle oglumla oynadigim bitmez tukenmez spidermanlerden hala zevk aliyorum :=)

Her neyse niyetim ogretmen edasi ile dogrucu davut olmak degil inan. Kirdiysam (ki sanmiyorum cunku senin de fikirlere benim gibi yaklasitigina inaniyorum) kusura bakma.

Yazinin ilk hali bu degil. Biraz daha sert yazdim aslinda :=) Sonra da "yaw ben napiyorum, orasi savas alani degil ki" dedim.

Simdi oglum ve kocamla "Buz Cagi" isimli filmi seyredecegiz. Pazar aksamlarinin en buyuk keyfi :=)

Cok sevgiler. Kendinize iyi bakin,

Figen

[camomile]

Aslinda sonra bende dusundum acaba soylemek istediklerimi yeterince yansitabildim mi diye,zira benim amacimda tartismak degil asla.
Ama herkesin bir fikri vardir ve yazmakta ozgurdur.Seninle hemfikir olduklarim ve olamdiklarim vardi hepsi bu.
Kesinlikle her anne ve cocuk farklidir ve farkli yaklasimlar gerektirir bana gore.
Ben oglumla ilgili secimlerimi yaparken asla tek bir kaynaga bagli kalmadim ama gorebildigim su ki cocuk yetistirirken iki yol var uzmanlarinda onerdigi.
Bir grup cocugu erken yasta disipline etmeyi onerirken ,ikinci grup tam zitti bunun cocugun dogal gelisim surecine birakilmasi gerektigini soyluyor.
Aslini istersen ben daha cok 2. grubun goruslerini benimsedim ve uyguladim.Fakat zamanla ogreniyor ve goruyorsunki kimse senin bebegini senin kadar bilemez ve cocuk yetistirmede bir degil iki degil belki onlarca yol vardir.
Ben tum okuduklarimi aklimin bir kosesinde tutarak ogluma has cozumler uretiyorum.
Ve su an Emre nin gelisiminde gozlemledigim buna hazir oldugu.Artik soylediklerimi anliyor,ona olan sevgimden emin ve yavas yavas onu birakmayacagimida anlamaya basladi.
Kisacasi aramizda guven olustu artik.Birseyleri cocugu hirpalamadan ogretmek mumkun yani su an.
Aslinda belki cokta farkli bakis acilarina sahip degiliz ama acik olayim beni yazdiklarindaki tarz biraz rahatsiz etmisti.Dedigin gibi biraz ogretmen edasi sezmis ve rahatsiz olmustum.
Diyalogumuz tatsiz bir sekle donusmeden devam edebildigi icin memnunum.
Bende kirici olmadigimi umuyorum.
Sevgiyle