Dafnecim sonunda dönüyor bugün hatta şu ara yolda anneanne ve dedesiyle.
erdekten bandırmaya kadar annem kullanacak arabayı.
aklım onlarda.
kemerini bağlayacağına söz verdi kızımcım.kınalı kuzum.boncuğum.
"anne seni o kadar çok seviyorum ki rüyalarımda görüyorum seni"..
fotoğraflarıma bakıp "böyle anne sevilmez mi hiç " diyormuş.
canım kızım ne istersin akşama yemek dedim.
patatesli omlet dedi.
en sevdiği yemek.
sabah evden çıkarken pembe bir kağıda DAFNECİĞİMİZ EVİNE HOŞGELDİN-ANNEN BABAN yazdım aynaya yapıştırdım.
Sibel'in gönderdiği kırtasiye malzemesini masasına koydum.görünce çok sevinecek.
akşam eve gdierken kocaman bir pasta alacağım ona.üstüne "hoşgeldin kızım" yazdıracağım.belki bir minik hediye de eklerim..
bu sefer çok özledim kızımı-neredeyse tüm yazım Dafneyi avşaya götürmekle gidip onu görüp gelmekle geçti...
ama seneye bu kadar ayrı kalamam sanırım.burnum sızladı özlemden...
allah kimseyi çocuğundan ayırmasın.