[size=small]ya calisan anneler nasil kendinize geldiniz nasil yavrunuzu biraktiniz hele ilk gun, saatler ilerledikce tek dusundugum pazartesi sabah 5 de kalkip hazirlandigimda oglumu annemlere goturup nasil birakacagim... isyerinden erken cikabilmem icin erken baslamayi tercih ettim bundan sonra mumkun oldukca isyerim bana sabit saat sabah 7'den ogleden sonra 3:30 mesai verecek...8 saat cok yavas gececek ... hic ise geri donesem yok icimden ama mecburum... kendimi bir an once ikinci cocuga hamile kalayim de oyle isten ayrilirim diye teselli etmeye calisiyorum ama diger yandan bedenim ve piskolojik olarak ikinci bir cocuga hazir olacak miyim sorusu geliyor...annem ve ablam beraber ogluma bakip buyutecekler, tanidik ellerde buyucek diye rahatim ama diger yandan icim agliyor aciyor daha ilerideki yaslarda oglum bana karsi hircinlasir mi ya sozumu geciremezsem ya sen benim annem degilsin yoksa beni birakmazdin gibi laflar edip kalbimi kirarsa o zaman ne yaparim bilmiyorum... offf offf hayatta en zor is anne olmakmis...annelerine asiri bagli olan cocuklar nasil ilk gun veya ilk hafta okula baslamak istemezlerse bende oyleyim ise geri gitmek istemiyorum... ama evde otura otura iyice tembellestim canim sikildikca kendimi mutfakta dolabi karistirirken buluyorum dolasiyla kilo vermeye de zorlaniyorum...ay cok kotu oldum ya... en iyisi bu son iki gunumu iyi degerlendirmek galiba[/size]