nuray_ilbars yazdı:
ben arkadasımın, eşimin dostumun sahip olduklarıyla onlar kadar mutlu olabilen biriyim..
bu anlamda kıskanclıgım hiç olmadı diyebilirim..
sadece kişisel gelişim bakımından belki bir adım önde olusu beni imrendirmistir ve "ondan ne öğrenebilirim"e bakmısımdır...kariyer yapan insanlar da benim icin ic geçirme sebebidir. ama sadece içim geçer o kadar
imrenmek ve kıskanmak zaten ayrı kavramlar..
bazı kadınlar bilirim; kıskanclıktan yer bitirir kendini, onun var benim de olsun, o yapıyor ben de yapayım...
o nasıl yapıyor da ben yapamıyorum hırsından zaman zaman arkadaslıgını da zedeler...
var mı etrafınızda boyle insanlar?