Hani bahsettim ya depresyon falan filan aslında bunun sebebini biliyorum benim omuzlarımda çok yük varda ondan. Evimde 4 senedir otururken kendime yeni bir düzen kurmuşken ve bu durumdanda zamanında şikayetçi olup çalışmak istediğimi defalarca gündeme getirmişken .Yeni iş fırsatım oldu yeni bir dükkan daha .Buraya kadar herşey çok güzeldi yaklaşık 3 ay olacak çalışma şartlarım bana ağır geliyor ama şikayet edecek mercide benim .Böyle olmak zorunda bir işin varsa başında kendin duracaksın derim hep öteki türlü huzursuz olurum. Ama çalışma saatlerim hafta içi 10-18 hafta sonu da kalabalık oluyor filan diye full yani 10 dan akşam 10 a kadar. bu işin benimle ilgili yorgunluk bölümü.Birde kızımın tarafı var evde otururken aldık anaokuluna verdik yetmemiş gibi hafta sonları anneanneye götürüyoruz evde sadece haftanın 1 günü izin kullanıyorum beraber kalıyoruz. Ha bir de akşamlarıda anneme gidiyorum yemeğimizi filan yiyoruz akşam saat 11:30 gibi evde oluyoruz. Çocugumla hiç vakit geçiremiyorum.Babasını zaten hiç görmüyor yavrucum.Geçen gün akşam okuldan aldım taksiye bindim ağlamaya başladı ben takside çok sıkılıyorum babamın arabasında sıkılmıyorum babam gelsin diye.Babamızda akşam ben çıkınca geliyor ve burada çalışıyor ayrıca akşama kadar çalıştığı bir aile firması var garibimin.Eve gittik ağlaya ağlaya bana dediki ben seninle evde izinli kalmak istiyorum hep .Naıl yani dedim süreklimi arkadaşlarını özlemezmisin okula gitmeyince dedim hayır özlemem dedi. Zaten sıkıntılıydım iyice sıkıldım bu durumdan.
İlk defa sizlere böyle şeyler yazıyorum ilk defa içimi açıyorum bana bir fikir verin ne yapayım ben durumum belli burada çalışmak zorundayım ama biryandan çocuğum kendi ev özlemim ben bu işin içinden çıkamadım birtürlü .Bu yüzden bu kadar stresliyim alınganım dokunsanız ağlayacağım.