18/7 P-tesi
Sabah 8:30 da Cor C. de ikinci görüsmeye gittim.. Bir hafta önceki ilk görüsmemden memnun kalmislardi ki bu sefer 3 tane baya yüksek sefle görüsecektim. o kadar önemliydi ki, bilgilerimi tazelemek icin hafta sonu biraz evde calismistim hatta.. Seflerle görüsmem cok olumlu gecti sonra IB'deki isime gittim.
Ayni aksam 16:00 bölüm sefim telasla masama geldi ve birkac is arkadasimin büyük sefin odasina cagrildigini, kötü haberle ciktiklarini, benim de cagrildigimi, ama hemen kötü yorumlamamam gerektigi gibi bir seyler geveledi.. 10 dakika sonra büyük sefin odasindaydim, herkese söyeldigine emin oldugum standard seyleri bana da tekrarladi.. Toplu isten cikarilanlar arasindaydim, yarinki gün 16:00 da sartlari konusmak icin IB-personel sefiyle randevum oldugunu ögrenip ciktim.. Moralim acayip bozuk ve üzgün sekilde eve geldim.. Ilk defa isten atiliyordum.
19/7 Sali
Sabah istemeyerek IB binasindaki isime geldim. Bölüm sefim gelip, dün aksam saatlerinde, Cor C. den kendisine refarans icin tel ettiklerini hakkimda onlara iyi seyler anlattigini söyledi..
Saat 16:00 bizim personel dairesindeki randevuma gidip atilma kosullarimi ögrendim. Bir Araliktan sonra issiz olacaktim..
O gün kafam bulanik isten ciktim. 6.5 senemi verdigim binaya bakip nostalji yaptim. Trenle eve giderken 18:10 da cep telefonum caldi. Karsimda Corp C personel dairesinin sefi vardi. Pazartesi sabah benden cok memnun kaldiklarini ise alindigimi söyledi.. Üstelik, maasim %14 artiyordu ve Associate Director pozisyonuyla ise alinacaktim.. Rüyadan uyanayim diye kendimi cimdiklemem mi gerekir bu durumda bilmiyorum ama konusma bittiginde yanimda oturan kadin bana gülümsüyordu.. Hemen esimi aradim en iyi kirmizi sarabini acmasini söyledim. Eve geldim, buzluga sampanya koymus, actik, ictik, kutladik..
Bir günden bir güne dibe dalip ciktim iste böyle..
Hayırlı olsun. 
Yeni işin ve pozisyonunda başarı ve mutluluklar seninle olsun.
