Çalışan Anneler, Tavsiye Eder misiniz Çalışmayı?

[İrem_Dönmez_Güç]

Merhaba Arkadaşlar,

Ben de durup durup çalışmakla ilgili forumlar açıyorum, ama valla onlar beni buluyorlar... Yoksa ben Kerem en az 18 aylık olana kadar iş aramayı düşünmüyorum...

Bugün bir iş görüşmesine gittim, 2 yıl önce göndermişim özgeçmişimi, aradılar, kaderci bir insanım ya, vardır böyle olmasında bir hayır dedim ve kalktım gittim...

İş tanımı güzel, konuştuğım kişiyle beraber çalışacakmışız, onunla uydu kimyalarımız, firma büyük, 30 yıllık şirket, yapılması istenen herşeyi çok kolay ve zevkle yapabilirim. Buraya kadar iyi ama benim planlarıma uymuyor ki... Ama bir yandan da hayır diyerek fırsatı geri tepmek de istemiyorum... Kerem'in bakımını organize edip edemeyeceğimi kararlaştırıp, Cuma gününe kadar geri dönmemi istediler...

Firmadan çıkıp, eve gelene kadar çalışmak istiyordum, ama eve gelip Kerem'i aldım kucağıma acaba mı demeye başladım... Eninde sonunda çalışacağım bu bir gerçek, ama bebeğimin hayati önem taşıyan ilk 2 yılında yanında olmak istiyorum. Onun için yapabileceğim en iyi şey bu diye düşünüyorum...

Sonra onun bakımı da var. Anneanne, babaanne şehir dışında, bakıcı bulmak, ona güvenmek zor. Babaannemiz ben gelir bakarım dedi, ama aynı evde zor olur, pişman olurum diye düşünüyorum... Kreşe şimdiden versem daha çok küçük diyorum...

Ne yapayım ben arkadaşlar? Siz ne yaptınız, ne yapardınız? Yani bana akıl verin, hangisi daha iyi olur...

Sevgiler,

[meltemakgun]

Çok zor bir karar,yakınnızda tanıdık birileri olsa daha kolay olurdu herhalde.Ama şunu açıkça söyleyebilirim ki çalışmayı çok sevmeme ve kendi çalışma saatlerimi düzenleme şensım olmasına rağmen annenin kimyası değişiyor.En azından benim öyle Sürekli bir yetişme -yetişmeme güdüsü var bende ve bu benim psikolojimi ve fizyolojimi kötü etkiliyor

[aegean_3740]

iremicm ,
bende Mert 9 aylık oluncaya kadar calistim ..

bankaciydim ..

ve isimi cok seviyordum .
ama annelik o kadar agir bastiki ,onca yillik emegimi ,kariyerimi birkenara biraktim ..

sube muduru olmama 3 yıl kalmisti..

" yonetmen" unvanindaydim ( bireysel bankacilik)

eve gelip oglumu her aksam uyur gorunce ,ve onu artik hep uyurken sevmeye baslayinca ,cok uzuluyordum .
sabahin korunde kalkip ise gitmk zorundaydim ve Mert yine o saatte uyuyordu .
"ben oglumla ne zaman vakit geciricem" diyordum hep (

cocuguma kendim yemek yedirmek ,altini kendim degistirmek ,banyosunu kendim yaptirmak istiyordum ..

ben bu sekilde dusunen bir anne oldugum icin isimi biraktim .

ama calisan annelerede saygim var ..

seninki zor bir karar olucak ..
ya duygusalligi birakip hizli karar vericeksin ..

yada anneligi tercih ediceksin ..

artilarini eksilerini dusun .
ekonomik durumunuzu vs dikkate al ..
calisirsan hayatinda ne degisecek ?
artilar neler ?
eksileri neler ?

ege calismazsan ,artilar neler ,eksiler neler ?

hangi "artı" daha agir basiyor ..
kararini ver ..

[Artemis]

Irem, karar vermek güc ama ben olsam eger cok ihtiyaciniz yoksa calisma bir yil daha derim.. Kerem icin sen daha önemlisin .. Ben tam üc bucuk yil calismadim, pisman degilim , zaman cabuk geciyor bir bakiyorsun kocaman olmuslar, cok seyi sen kacirmissin...

Kararin ne olursa olsun kendini hic ama hic suclama..

[Yaren&Yagmur]

Merhaba canim egerki Ekonomik bir sikintin yoksa kesinlikle calimani tavsiye etmiyorum. Cocugunun seninle senin ilgin ve sevginle yetismesi,konusmasi,ögrenmesi,herseyden cok daha önemli.Herkime birakacak olursan ol Anne ,baba,bakici vs.. onlarin disiplini ile buyuyecek belkide yetisme sekli ilerde senin hic hosuna gitmeyecek.onlar gibi konusacak,onlar gibi oturup kalkacak.Bence senin cerceven altinda buyumesi ilerde pisman olmayacagin bir genc yetistirmek buyutmek (sevgiyle ve ilgiyle)sana daha cok huzur verecektir.Ekonomik bir sikintin yoksa kiyma annesi.Daha cok kücük... Minigi öp benim icin

[sibelberre]

İrem merhaba,

Bence çalışmak için eğer maddi olarak ihtiyacın da yoksa hiç acele etme.

Ben kızım olana kadar her kadının çalışmasını savunan bir düşünceye sahiptim.Ama anne olduktan sonra kızımın büyümesindeki bir anı bile kaçırmak beni çok üzdü.Ben kızımı tek ebeveynli büyüttüğümden çalşmak zorundayım ama Allahtan öğretmenim ve yarım gün çalışıyorum.Geriye kalan zamanda kızımın her an yeni bir süprizini yaşıyor olmak beni çok mutlu ediyor.Olabildiğince tüm zamanımı kızıma ayırıyorum çünkü onlarla bu paylaşımları yaşayacağımız zaman çok kısıtlı.Biraz daha büyüdüklerinde bizden çok arkadaşlarıyla olmak isteyecekler.Ve bende bana ayrılmış olan zamanı en verimli şekilde geçirmeye çalışıyorum.

Sana da tavsiye ederim.

Sevgiler..

[DURUCUM]

ben de işimi Duruyla beraber bıraktım ama zaten 10-22 arası ve hafta sonu da çalışılan çok yoğun bir işti.9-6 bir işim olsa belki de devam edebilirdim.Bana şu anda dokunan hiç alışık olmadığım şekilde birinin parasını yiyor olmak.(Bu eşim bile olsa ki hiç hissettirmedi bana bunu.)
işin özü şu ki bebeğini kendin büyütmenin zevki hiçbirşeyde yok.kreş vakti gelinceye kadar sabret bence de.

[HALE_EREN]

İrem öncelikle şunu söylemek isterim,eğer gerçekten ihtiyacın yoksa daha çalışmayı düşünme.Seninde dediğin gibi biraz daha büyütüp Kerem'i ondan sonra da iş bulabilirsin.Ben oğlum dört aylıktı işime geri döndüm ama gözüm arkada kalmadı çünkü annem baktı ve hala o bakıyor,öyle bir şansım olmasaydı kesinlikle çalışmazdım.

[Vildan]

İrem,

Full time annelik zor,hele ki çalışma hayatını koklamış biri için devamlı çocukla ilgilenmek güzelliğinin yanısıra biraz yıpratıcı...

Bence çalış madem sorguluyorsun demek ki çalışma hayatı sana iyi gelecek...

Babaanneden birkaç ay yardım iste bu arada bir bakıcı tutarak düzenini öğret yani geçici bir süre için ardından bakıcı ile yola devam edersin...



Kolay gelsin...

[ladybug]

Iremcigim,

biliyorsun ben de calismayi cok istiyorum. Her ne kadar kizimi buyutme amacli da olsa ev bana gore degil. Madem calismayi dusunuyorsun ve is kafa yatti ise bence kacirma. Eminim basta zor olacak ama zamanla alisacaksiniz. Babaanne de yardim ederken bakici bulursun. Babaanneniz bakici ve Kerem iyice alisana kadar kalir.

Umarim sizin icin en iyi karari verirsin.

Sevgiler