Dün aksamki yil sonu müsameresinden sonra Dilara da karnesini ve diplomasini aldi.. Benim minik kusum da abla oldu artik..
Dün aksam müsamerenin basindan sonuna kadar yüzümde kocaman bir gülümseme ile (gözlerim doldu ama aglamadim) seyrettim onlari, ne kadar farkli duygular hissediyor insan, ne kadar çok gururlaniyor bunu ilk kez yasadim.. Ingilizce sarki söyledi, siir okudu, küçük piyeslerde bas rolleri vardi, onu seyrederken ne kadar da çabuk büyüdügünü düsündüm hep.. Benim minik kusum gitmis yerine minik bir abla gelmisti sanki.. O kadar çok alkislandi ki, gurur duymamak elde mi..
Babasi da ben de mutluluktan agzimiz kulaklarimizda bir sekildeydik dün aksam..
Bugün kizimi okula göndermedim, benimle kalsin istedim, bugün onunla gezip eglenecegiz, ana kiz beraber olacagiz bütün gün..
Insaallah Allahim hayati boyunca hep basarili olmasini nasib eder, insaallah üniversiteden mezun oldugu günleri de görmemizi nasib eder.. Çok yakinda uzun bir maratona baslayacagiz ve bu maratonda Allahim her zaman yanimizda olur insaallah..