Bir tartışma konusu da benden

[lal]

Arkadaslar,
Kendimize bebek veya cocuklarımız dışında ne gibi ugraslar ediniyoruz? Yani onlar buyurken biz kendimiz icin ne yapıyoruz? Bakın gun icinde bile bu siteye bu kadar cok sik giriyorsak, onlardan zihnen kopamiyoruz. Onlar icin gun icinde de dusunmeye devam ediyoruz. Bu ne kadar dogru? Yoksa onlara kendimizi adamak bizim dogamiz mi? Burada idealleri degil de gercekten pratikte yapabildiklerinizi yazarsaniz memnun olurum. Kendine ait birseyler yapmaya calisan arkadaslar neler yapabiliyor? Ornegin spor,resim,kitap vs zaman bulabiliyorlar mi? Yoksa sadece sorun bende mi?
Yorumlariniz icin simdiden tesekkurler ...

[arzu_karaaslan]

maalesef ben kendime pek vakit ayıramıyorum,
işteyken bile gün içinde aklım hep onda.internette dolaştığım siteler bile hep bebklerle ilgili.pratikte açıkçası , servisle işe gidip gelirken kitap okuyorum.
yani sorunlu onlan ben de varım

[nihal]

Oğlum doğduğundan beri bu konuya çok özen gösteriyorum.Araştırmalarımdan edindiğim kadarıyla evine çocuğuna kendini adamak yetmiyor.Bunun yanısıra kendimiz için birşeyler yapmanın psikoljik olarak rahatlattığı ve haracanmış bir ömür yaşama duygusundan kurtardığı için aileme özelliklede çozuğuma olumlu bir enerji verdiğinin bilincindeyim.

En çok hoşlandığım şeyleri elimden geldiği kadar yapmaya çalışıyorum.Özellikle kitap okumak eğitimime devam etmek gibi .Bir üniversite bitirdiğim halde kendimi yenilemek adına daha fazlasını isteyerek emek verme çabasındayım.Tabi bunu yaparken ailemi ihmal etmediğimi de söyleyim.Benim zamanım gündüz iş akşam da ailemle olduğu için akşam her ne olursa olsun oğlum uyumadan işlerimi ve kendim için yapacağım şeyleri bir kenara bırakıp zamnımın o bölümünü aileme ayırma gibi bir prensip edindim.Gerekirse uykumdan ödün vererek beni rahatlatacak ufkumu açacak uğraşlarımı sürdürüyorum.Mesela kitap okumak y.dil geliştirmek adına yaptığım çalışmalar farklı bir alanda eğitim almak için yaptığım çalışmalar yuksek lisans yapabilme gayretlerimBunların dışında yıllardır edindiğim dostluklarımıda bir aile sahibi olduktan sonra bir kenara atmadım.Dostlarımı ihmal etmeyip onlarla birlikte de planlar yaparak eski ve yeni düzenim arasında bir köprü kurdum.

Yaptığımız şeyler herne olursa olsun basit karmaşık gereksiz nasıl nitelendirilirse nitelendirilsin eğer ruhuma dinginlik veriyor ve psikolojime olumlu etkileri oluyorsa benim için önemlidir diye düşünmekten de geri kalmıyorum.

Ha bu arada çalışmalarım sonucunda ne kadar başardım tartışılır ama en azından çaba sarfetmek azmetmek .Çok sevdiğim bir söz var :Beklenen gün gelecekse çekilen çile kutsaldır...

Ektiklerimi biçeceğime inanıyorum.

Sevgilerle
Nihal

[cemile_zipak]

...bir yol bulabilirsem kendime zaman yaratmak adina, hemen yazarim emin ol...haala ariyorum o yolu, bakalim ne zaman bulacagim. eskiden beri programsizlik en buyuk problemim benim...isin sirri burda sanirim...

hepimize kolay gelsin ..
sevgiler

[gülben]

he he bir özürlüde ben Berk doğduğundan beri tüm hayatım, düşüncem o oldu. peki ben bundan rahatsızmıyım??...
şimdilik hayır ama zaman zaman bunalmıyor değilim hani. e ama naapim ya ben o içerde oynasın, kendi kendine yetsin, her dakka beni çağırmadan, kendi işini kendi halletmeyi öğrensindiyen annelerden olamıyorum. (sakın kimse yanlış anlamasın) fekat yakında bu konuyu da halledicem sanırım artık dayanma gücümün son haddine yaklaşyorum. yapığımın yanlış olduğunu hatta bazen abartıp çocuğu bunalttığımı bile hissediyorum. ama dedim ya azıcık daha büyüsün o zaman onu rahat bırakıcam söz.
bu arada 3 senedir kendime ne kadar vakit ayırdım...
sadece 1 ay spor salonuna gidebildim. o da kilo olayı artık canımı çok sıkmaya başlamıştı.
3 sene öncesine kadar puzzle yapmak en sevdiğim şeydi. hatta o kadar severdimki sürekli yapar çerçeveletir. eşe dosta hediye ederdim. (evimde yer kalmamıştı çünki)
şimdi bekliyorum oğlum biraz daha büyüsün beraber puzzle yapıcaz.
uzun lafın kısası benide listenize ekleyebilirsiniz
sevgiler
Gülben & Berk (ankara)

[hamdi özgün]

ben de kendine vakit ayıramayan özürlülerden biriyim arkadaşlar,maalesef.

[DMT]

Kizim 5 yasini bitiriyor.Ilk gunden beri hic ayrilmadan yapisik ikizler gibi yasiyoruz.Cok memnun oldugum zamanlar oldu.Ama bu yilin basinda sunu hissettim ki,ben 30 yasimi tamamladim ve zaman hizla akiyor.Yapmak istediklerim, kizimla sinirli olursa, sanki O'nun yasam pastasindan hakkim olandan fazla dilime sahip cikacakmisim gibi geliyor.Aldigim kararlari uygulamaya biraz basladim. Yurt disidayiz ve yabanci dilimi gelistirme niyetiyle haftanin 3 gunu kurs aliyorum.Haftanin 2 gununu de spor salonuna giderek degerlendiriyorum.Yoga cd leri aldim ve yoga ogrenmeye basladim.Bunlar genelde sabah saatlerine denk geliyor ve bu saatlerde kizim okulda oluyor.Bense hem kendim icin mutlu saatler geciriyorum.Hem de aileme bunu pozitif yansitiyorum.Biraz planli olmak, birazda istemek.Uzattim ama, sunuda soylemeden gecemeyecegim, gelistikce kucuk afacanlara yeni ufuklar acabiliriz diye dusunuyorum.

[şahins_mom]

benim özel hayatım şahin uyuduktan sonra başlıyor.yani gece 10'da.uykumdan fedakarlık ederek kendime vakit ayırmaya çalışıyorum.aylardır anne ve bebek konusunda bir site hazırlıyorum.sanırım bir kaç ay içinde biter.artık benim siteme de beklerim..

[yogicmom]

Dönem dönem ben de sadece kendime özel birşeyler yapmıyorum diye düşünüyorum ama oğlumla vakit geçirmekten de aslında çok keyif aldığım için bu düşüncemin çok da doğru olmadığını düşünüyorum.
Birde bebekler çok çabuk büyüyorlar bazı yapmak istediklerimizi onlarla da beraber yapabiliriz.Örneğin ben tarihi yerleri dolaşmaktan çok keyif alırım.Mertle beraber son tatilde günde en az 7-8km yol yürüdük.(-2 derecede)Nasıl mı oldu 5 yaşında olmasına rağmen onu baston pusete oturttum böylece çok keyifle dolaştık.
Veya bir dönem resim atölyesine gitmiştik.O dev kağıtlara bata çıka resim yaparken ben Kuzguncuğu turladım ya da yandaki spor merkezine spor yaptım.
Zaten 2-3 yıl sonra istesem de onun kendine ait programı olacak ve ozaman kendi hobilerime daha yoğun vakit ayırabilirm.
Ama şu anda çözüm bence onları da faaliyetlerin içine almak...
Sevgilerimle....

[yogicmom]

Bir de biz annelerin mesela alışveriş merkezlerinden,kuaförlerden,spor merkezlerinden,restorantlardan v.b...çocuklarımıza 1-2 saat göz kulak olunacak yerler yapmalarıyla ilgili talebimiz olmalı.Son zamanlarda ben bunun örneklerini çok görüyorum ve çok da müşteri kazanıyorlar.Böylece hem çocuklar sıkılmıyor,hem de anneler biraz nefes alıyor...