Daha önce hiç böyle derin psikolojik, sosyolojik, şujik bujik tahlillerde bulunmazdım gösterileri izlerken ama bu sene böyle oldu
Yedisinde neyse yetmişinde de o olmak lafı çok doğru bir laf. 140 çocuk vardı toplamda. Kimi fırlama, kimi utangaç, kimi kendinden emin, kimi beceriksiz, kimi artist, kimi anakuzusu, kimi cimcime, kimi külhanbeyi, kimi fıstık...
Bu çocukların ilerde çok büyük davranış değişiklikleri göstereceğini hiç sanmıyorum, tamam sihirli bir değnek değip bir yerlerinden bir cevher çıkaracak çocuklar da vardır ama ana karakter özellikleri çok değişiklik göstermiyor bugüne dek olan tecrübelerimden anladığım.
varacağım nokta şu: O gün bir kez daha kesin olarak kavradım ki, kadınlık 40 yaşında gökten zembille inmesi beklenecek birşey değil, eğer genlerinde varsa 6 yaşında bir veletin bedenine bile çoktan girip oturmuş birşeymiş.
Kendimden ümidi o an kestim yani