Çocuk yetiştirmede yanlış bilinen doğrular...

[tedbundy1555]

Sıradışı annneler formunu okurken aklıma geldi bu konudaki düşüncelerimi yazmak..Arada kaynamasın diye ayrı forum açtım. Yanlış mı düşünüyorum acaba, bu konuda fikri olan? Belki de o sıradışı annelerin hayatta daha güçlü, tek başına karar alabilen, bağımsız, mücadeleci çocukları olacaktır...

Çevreme bakıyorum da, zor şartlarda yetişmiş insanların, çocukken şımartılmamış kişilerin hayatta daha başarılı, daha güçlü kişilikler olduğunu farkediyorum. Kendimden örnek vermem gerekirse evlenene kadar fazlasıyla sevilmiş, şımartılmış, hiçbirşeyi eksik bırakılmamış (maddi-manevi)mutlu bir çocukluk geçirmişim...Eeeee büyüyünce ne oldu? Hayatın böyle olmadığını farkettim. Birşeyler için çabalamak gerektiğini, işyerinde ya da arkadaşlara/eşe çok fazla şımaramayacağını, herkesin senin kaprislerine katlanamayacağını farkedip lank diye kalıyorsun. Herşey eskisi gibi ayağıma gelsin istiyorum ama öyle değil kazın ayağı...Eeee o zaman da herşeyden çabuk sıkılan, mücadeleden kaçınan birisi oluyorsun benim gibi. Problem mi var, çözmekle uğraşma başını kuma göm ve kaç...Kocadan sıkıl, işten sıkıl ve değiştir...Ama böyle olmamalıydı belki de, daha mücadeleci olmalıydım ama olamıyorum, hiçbir şey için kılımı kıpırdatmaktan hoşlanmıyorum, tembelim, mücadeleyi sevmiyorum ama bunun tek suçlusu beni el bebek gül bebek yetiştiren ailem; beni hiçbirşey için savaşmak, uğraşmak, çalışmak zorunda bırakmayan ailem. Onları suçlamıyorum ama....

Evet evet hatamı şimdi anlıyorum, ben oğlanı da fazla şımarttım, gidip bir kaç posta döveyim de hayatın gerçeklerini görsün şimdiden, bana benzemesin

[PENGUIN]

hiii cocuklara tez mucadele ogretile

janet denen arkadasim cocuklarini aynen mucadele etmekle amaclarina ulasmasini ogretti cocuklarina, bakalim 15 -20 sene sonra kim daha cok mutlu olucak dylan mi lauren mi? Hos bizde surekli ogretiyoruz zorlayacaksin sartlarini en iyisini yapman icin ama bilmiyorum.

simdi diycen janet kim? bakiniz oteki siradisi anne forumu

[Arda & ilayda]

PENGUIN yazdı:
hiii cocuklara tez mucadele ogretile

janet denen arkadasim cocuklarini aynen mucadele etmekle amaclarina ulasmasini ogretti cocuklarina, bakalim 15 -20 sene sonra kim daha cok mutlu olucak dylan mi lauren mi? Hos bizde surekli ogretiyoruz zorlayacaksin sartlarini en iyisini yapman icin ama bilmiyorum.

simdi diycen janet kim? bakiniz oteki siradisi anne forumu

1000 çocukla bi cacik mutlu olunmaz denen akıllı bidik napıyor annesi.. Okurken çok güldürdü beni

[PENGUIN]

OmerArda yazdı:

PENGUIN yazdı:
hiii cocuklara tez mucadele ogretile

janet denen arkadasim cocuklarini aynen mucadele etmekle amaclarina ulasmasini ogretti cocuklarina, bakalim 15 -20 sene sonra kim daha cok mutlu olucak dylan mi lauren mi? Hos bizde surekli ogretiyoruz zorlayacaksin sartlarini en iyisini yapman icin ama bilmiyorum.

simdi diycen janet kim? bakiniz oteki siradisi anne forumu

1000 çocukla bi cacik mutlu olunmaz denen akıllı bidik napıyor annesi.. Okurken çok güldürdü beni

O simdi cok yorulmusmus onu bugun fazla yurutmusum (bankaya filan gittim bugun araba kullanmadim) he said he needs to chill out on his sofa and watch his tv!!!!

[Arda & ilayda]

Öperim onu annesi. Görüşürüz

[tedbundy1555]

PENGUIN yazdı:
hiii cocuklara tez mucadele ogretile

janet denen arkadasim cocuklarini aynen mucadele etmekle amaclarina ulasmasini ogretti cocuklarina, bakalim 15 -20 sene sonra kim daha cok mutlu olucak dylan mi lauren mi? Hos bizde surekli ogretiyoruz zorlayacaksin sartlarini en iyisini yapman icin ama bilmiyorum.

simdi diycen janet kim? bakiniz oteki siradisi anne forumu

Sonuçta amaç sadece büyüyünce mutlu olmak değil...Ben de mutsuz değilim; sadece farklı yetiştirilseydim nasıl olurdum acaba diye düşünüyorum..

Oğlumun büyüyünce mücadeleci, kaprissiz, azla yetinmesini bilen, empati kurabilen, şımarıklık yapmayan, olgun ve tutarlı biri olmasını istiyorum (benim zıttım yani)..Buradan da demek ki ailemin bana yaptığının tersini mi yapmak gerekiyor acaba diye düşünüyorum...Her istediği oyuncağı almamalıyım, her istediğini yapmamalıyım, bazı öğünler aç kalsın kendi mutfakta kendine yemek yapmaya çalışsın mesela, ya da sokakta düşünce hemen yanına koşmayayım, zor bir durumda kalınca kendi başının çaresine bakmayı öğrensin işte...Karışık oldu ama sesli düşünüyorum ondan karıştı biraz sanırım...Öyle güzel yazmayı da beceremem zaten...Korumacı bir anne değilim zaten ama bazen daha fazla zorluk çekmesi gerektiğini düşünüyorum ve buna şimdiden başlamalıyım, ilerde geç oluyor zira...

[gokada]

tedbundy1555 yazdı:

Kendimden örnek vermem gerekirse evlenene kadar fazlasıyla sevilmiş, şımartılmış, hiçbirşeyi eksik bırakılmamış (maddi-manevi)mutlu bir çocukluk geçirmişim...Eeeee büyüyünce ne oldu? Hayatın böyle olmadığını farkettim. Birşeyler için çabalamak gerektiğini, işyerinde ya da arkadaşlara/eşe çok fazla şımaramayacağını, herkesin senin kaprislerine katlanamayacağını farkedip lank diye kalıyorsun. Herşey eskisi gibi ayağıma gelsin istiyorum ama öyle değil kazın ayağı...Eeee o zaman da herşeyden çabuk sıkılan, mücadeleden kaçınan birisi oluyorsun benim gibi. Problem mi var, çözmekle uğraşma başını kuma göm ve kaç...Kocadan sıkıl, işten sıkıl ve değiştir...Ama böyle olmamalıydı belki de, daha mücadeleci olmalıydım ama olamıyorum, hiçbir şey için kılımı kıpırdatmaktan hoşlanmıyorum, tembelim, mücadeleyi sevmiyorum ama bunun tek suçlusu beni el bebek gül bebek yetiştiren ailem; beni hiçbirşey için savaşmak, uğraşmak, çalışmak zorunda bırakmayan ailem. Onları suçlamıyorum ama....

altına imzamı atarım..
aksi gibi aynı şeyi kızımda da görüyorum..çarşamba günü yüzme yarışması var, ada da okulu temsil edecekmiş yarışmada, iki gündür sıkı çalıştırıyorlar..'konuş öğretmenimle ada havuza gitmesin de' diyor.. sıkıya gelemedi tabii..bir çocukta hiç mi hırs olmaz, hiç mi başarı istemez yaa.. bi de kendini bişey sanıyor,seçildi ya, e madem seçilmek,başarılı olmak hoşuna gidiyor çalış da başarılı ol di mi??
yok anacım,çocuk yetiştirmek zor zanaat..

[özlem_i]

bır yerden okumadım lakın tespitim mutluluk ulasamadıklarımızda gıbı gelıyor

su andada bır problem var ecz.bir arkadasla alakalı onunla cıddı dusunen dr cocuga uzman olmadan evlenemem senınle dıyor

sonrasında bır ıkı gorusmeden sonra cocuk tarıh oluyor ne arıyor nede soruyor

sımdılerde kız bır sene ustune sırılsıklam aşık lakın cocuk onun "uzman olmadan evlenmem" lafına karsın tus u kazanıp uzman oluyor

ondanda goruyorum malesef : herseyı elde etmıs yok bılmemıs,şımartılmıs karşılıklı diyaloglarında sankı dunyada kendısı var bırtek onun sorunları vs...sımdı tokezledı dahada devamı gelır gıbı gıdısatıyla...

[PENGUIN]

tedbundy1555 yazdı:

PENGUIN yazdı:
hiii cocuklara tez mucadele ogretile

janet denen arkadasim cocuklarini aynen mucadele etmekle amaclarina ulasmasini ogretti cocuklarina, bakalim 15 -20 sene sonra kim daha cok mutlu olucak dylan mi lauren mi? Hos bizde surekli ogretiyoruz zorlayacaksin sartlarini en iyisini yapman icin ama bilmiyorum.

simdi diycen janet kim? bakiniz oteki siradisi anne forumu

Sonuçta amaç sadece büyüyünce mutlu olmak değil...Ben de mutsuz değilim; sadece farklı yetiştirilseydim nasıl olurdum acaba diye düşünüyorum..

Oğlumun büyüyünce mücadeleci, kaprissiz, azla yetinmesini bilen, empati kurabilen, şımarıklık yapmayan, olgun ve tutarlı biri olmasını istiyorum (benim zıttım yani)..Buradan da demek ki ailemin bana yaptığının tersini mi yapmak gerekiyor acaba diye düşünüyorum...Her istediği oyuncağı almamalıyım, her istediğini yapmamalıyım, bazı öğünler aç kalsın kendi mutfakta kendine yemek yapmaya çalışsın mesela, ya da sokakta düşünce hemen yanına koşmayayım, zor bir durumda kalınca kendi başının çaresine bakmayı öğrensin işte...Karışık oldu ama sesli düşünüyorum ondan karıştı biraz sanırım...Öyle güzel yazmayı da beceremem zaten...Korumacı bir anne değilim zaten ama bazen daha fazla zorluk çekmesi gerektiğini düşünüyorum ve buna şimdiden başlamalıyım, ilerde geç oluyor zira...

yazdigim cevaplar cikmiyor

neyse teddy ben senin ne demek istedigini anladim

[nilsubensu]

allahtan suçlamamışsın aileni

çocuklukta mücadeleyi öğrenmek gerekiyor ama.. ilerki yaşları çok etkiliyor..

bende çok sevildim ama şımartılmadım.. nasıl şımartılabilirdim peşimden 3 kız çocuğu daha var.. hep sorumlu hissettim kendimi orta sondan itibaren yazları çalıştım. çalıştığımı aileme verdim..

ama bende bazen diyorum ki keşke herşeyi bana yansıtmasalardı, sevmediğim bir işte paraya ihtiyaçları var diye kalmak zorunda kalmasaydım.. ne bileyim kendime de harcayacak kadar para verselerdi.. hoş ben verirdim beklentim olmazdı ama sonra geçmişe bakınca bu kadar sorumluluk ağır kaçmış diyorsun..

kızlarımın sorumluluk sahibi olmasını çok isterim.. ama biliyorum bazı şeyler doğuştan gelir.. nilsu da kendimi görüyorum ama bensu öyle değil mesela..

yapılacak şey aşırı korumacı olmamak, düşmeli ki kalkmayı öğrensin, tartışsın ki barışmayı öğrensin, kazansın ki harcamayı öğrensin.