ben büyükbabamı gördüm ne de dedemi...
ikisi de ben daha ortada yokken gitmişler.
anneannemi de bilmem.
babannemi yaşadım 11 yaşına kadar, hepsi o..
şimdi düşündüm de..
birine dedecim, anneannecim demek, tatlı, yumoş yanacıklarını sıkmak, onlara istediklerini almak, sürprizler yapıp sevindirmek, yemeklere götürüp eğlendirmek ne harika olurdu..
oturup çocukluklarını, gençliklerini dinleme keyfini hiç demiyorum..
her birinde koca bir tarih yatıyor..
benim çocuklarım dedelerini göremediler tek..
büyükbabaları, babaanneleri yaşıyor.
anneanne gitti zaten..
babam çocuklarımı görsün isterdim ben..
çok severdi, çok gururlanırdı eminim..
neyse ki annem gördü.
hayatlarında hala yaşlı büyükleri olanlar, şanslısınız, sevin, arayın, sorun onları demek istedim..
benden de selam, sevgi ve hürmet söylersiniz belki