babalar ve çocukları

[NRY]

çocuklarımız babalarıyla ne kadar vakit geçiriyorlar?
geçirdikleri vakit kaliteli midir?
çocuklara yansımaları olumlu-olumsuz nasıl oluyor?

anneler genellikle cocuklarıyla daha fazla vakit geçiriyorlar. onlara yetmeye çalışıyorlar... fakat bir yerden sonra babayı istiyorlar..
buna ihtiyaç duyuyorlar..

erkek cocuk icin rol model
kız cocuk icin kahraman, güven, aşk..
ikisi icin de daha pek cok sey..

genelde maalesef is hayatının yogunlugu ve stresinden cocuklara vakit ayırılamıyor ama..
sanki biraraya gelindiginde söylediklerinin dinleniyor oldugunu görmesi bile cocuk icin yeterli gelebilir..
hic olmamasından iyidir..

babalarla konuşmak, onlara okuduklarımızı anlatmak, yaşadığımız sıkıntılardan sözetmek, gelecekte olası sorunlardan bahsedip ikaz etmek coğu zaman kısa vadeli olumlu sonuclar veriyor..
ama bir turlu olması gerektigi gibi, cocugun ihtiyac duydugu gibi gelismiyor ilişki..
şimdiden değil, gelecekten endise duyarım ben bu konuda..

çocuklarımıza soruyoruz ya, onlar da saf, tertemiz içlerindekini oldugu gibi döküveriyorlar ya ortaya..
diyorum, yine sorsak..
yazdıklarını babaların ceplerine koysak..
okusalar..
belki daha etkili olur

iletişimin başka bir yolu..

ben bizimkilere sorunca ekleyecegim..

[Tülin-Hazar]

ah nuray ah yaramı deştin

leventle harika evliliğimizde ilk büyük kavgalarımızı hazar doğduktan sonra yaptık

o diyordu ki ben senin gibi değilim ne ufak bir çocukla oynayacak enerjim ne de isteğim var haa büyüsün alırım sinemaya tiyatroya maça götürürüm ya da ne biliim paylaşımımızın artacağı yaşa gelsin okul zamanı filan ödevlerine ben yardım ederim alışverişine ben götürürüm baba oğul gideriz derdi

ben yine de vıdı vıdı söylenirdim her fırsatta olaylar yaratırdım

şimdi kahroluyorum o ayrıı

allah evlatlarımızı babalarından ayrımasın diyebiliyorum o kadar

[NRY]

Tülin-Hazar yazdı:
ah nuray ah yaramı deştin

leventle harika evliliğimizde ilk büyük kavgalarımızı hazar doğduktan sonra yaptık

o diyordu ki ben senin gibi değilim ne ufak bir çocukla oynayacak enerjim ne de isteğim var haa büyüsün alırım sinemaya tiyatroya maça götürürüm ya da ne biliim paylaşımımızın artacağı yaşa gelsin okul zamanı filan ödevlerine ben yardım ederim alışverişine ben götürürüm baba oğul gideriz derdi

ben yine de vıdı vıdı söylenirdim her fırsatta olaylar yaratırdım

şimdi kahroluyorum o ayrıı

allah evlatlarımızı babalarından ayrımasın diyebiliyorum o kadar

[kobipaşa]

Babasıyla son derece "iletişimsiz" bir geçmişe sahip olan "ben"im için acıklı bir forum bu..
Kaderin garip ve acımasız cilvesi gereği,oğlum da 8 aylık babasız kaldı..
O nedenle, "babasız" yetişmenin götürdüğü o isimlendirilemeyen buruk duygunun ne anlama geldiğini anlıyorum..
Şimdi evimizde bir "baba" var..
Emirin başını okşuyor,Emir ona gülümsüyor..
Sahne bu kadar yalın belki..
Ama o kadar anlamlı ki..

Zamansızlık bahaneleriyle ilgisiz,bir göz temasına muhtaç büyüyen zavallı çocuklar için üzülüyorum..
Ama acıklı olan bu "babalı babasızlık" insana ne kaybettiriyor işte onu hiç bilmiyorum..Bilemeyeceğim de..

[gülay74]

saolsun ilgileniyor
ama tabi benim kadar değil.

pazar günleri ben evde iş yaparken baba- kız
gezmelere gidiyorlar

ben birşey demiyorum kızım ikna ediyor babasını

Allah bozmasın..

[zeynepdilara]

Nuray cığım

Benim sıkıntımı anlatmışsın... Babamız aslında soğuk bir baba değildir..Yinede bazen kaliteli zaman geçirmek önemli zamanın uzunluğu önemli değil desekte olmuyor.. Eşim yoğun çalışıyor.. Pek zamanı olmuyor oğlu ile öğle arası görüşmeye.. Bazı sıkıntılar yaşıyoruz bu günlerde baba oğul ve okul arasında.. Bu gün birlikte hamburger yemeye gitmişler.. Arda bir mutlu.. Baba oğul gezmekten.. Babamla aramız iyi anne ben şu ödevlerimi halledeyim dedi gelince... Ama şunu çok iyi biliyorum ki sorun çözülmeye başlandığında eşimde rutin hayatına devam edecek..

Herşeyin paylaşılmış hali anlamlı oluyor.. Zamanın sevginin... Bazen imkanlar izin vermiyor paylaşmaya..

[selinka2003]

maalesef benim ve yakın etrafımdaki arkadaşlarımın yakınmalarını biliyorum babalar vakitsizlikten fazla çocuklara zaman ayıramıyor.
biz bu yüzden eşimle zaman zaman tartışıyoruz bir şey yapılması gerektiginde selin babasını degil hep ama hep ben tercih ediyor.sanıyorum biraz iletişim problemi yaşıyorlar.onu yıkıyor yrmrk yediriyoe bazen evde bırakıp çıkmak zorunda kalırsam ona bakıyor ama bişey var aralarında aşamadıkları.çekiniyo çok babasından...halbuki hiç bagırmaz kızmaz kolay kolay ona ama...
bildigim bişey varsa benm babamla olan ilişkime asla benzemedigi
umarım aşarlar...

[ulku.aydin]

tugbacım senı cok ıyı anlıyorum canım cok yakın bır arkadasım var senın durumunda olan ama sen sanslısın en azından emırın basınıoksaycak bırısı var

[sevimnur]

bence hislerini yazsalar bile yinade etkisi kısa vadede olur.çünkü erekler kadınlar kadar sabırlı ve anlayışlı olamıyorlar.

[NRY]

kobipaşa yazdı:
Babasıyla son derece "iletişimsiz" bir geçmişe sahip olan "ben"im için acıklı bir forum bu..
Kaderin garip ve acımasız cilvesi gereği,oğlum da 8 aylık babasız kaldı..
O nedenle, "babasız" yetişmenin götürdüğü o isimlendirilemeyen buruk duygunun ne anlama geldiğini anlıyorum..
Şimdi evimizde bir "baba" var..
Emirin başını okşuyor,Emir ona gülümsüyor..
Sahne bu kadar yalın belki..
Ama o kadar anlamlı ki..

Zamansızlık bahaneleriyle ilgisiz,bir göz temasına muhtaç büyüyen zavallı çocuklar için üzülüyorum..
Ama acıklı olan bu "babalı babasızlık" insana ne kaybettiriyor işte onu hiç bilmiyorum..Bilemeyeceğim de..

babalı babasızlık da kötü, dogru..
digeri belki bir şekilde alısılıyor, öğreniliyor babasız olmak...
ama baba olunca beklentiler bitmyor..
karsılanmayınca da bosluk derinlesiyor..

her sekilde zor iste..
dunyaya cocuk getirmek kolay..
altından kalkabilmek aslolan..