• SENİ BUGÜN 100 DEFA ÖPTÜM MÜ?

    SENİ BUGÜN 100 DEFA ÖPTÜM MÜ?

    Sevmenin sonu olur mu?
    Bir insan nereye kadar sevebilir ki?
    Ya da öpücükle karnınız doyar mı?
    Anneyseniz ; evet,öpücükle karnınız doyabilir,ölümüne sevebilirsiniz ve sevmenin sonu yoktur.

    -Kızım ben bugün seni yüz defa öpmüş müydüm?
    -Sanmıyorum ama kaçta kaldın hatırlamıyorum. En iyisi baştan alalım annecim.

    Başlıyorum öpmeye...Yanaklarını,gıgısını,ellerini,minicik göbişini. Hem öpüyorum,hem kokluyorum.
    Karşımdaki minik bayan kıkırdıyor ben öperken. Zevkten dört köşe. Henüz öpülmekten sıkıldığı zamanlar gelmedi.
    "Yeter anne,mıncıklama beni" dediği zamanlar gelmedi henüz.
    O mest,ben mest.Her gün aynı töreni tekrarlıyoruz.

    Bazen sokaklarda öpüşüyoruz.O bana sarılıp ulaştığı yerime dayıyor dudaklarını.Boyu uzadikça karnıma,şimdi nerdeyse omuzuma yakın ,sarılıp öpüyor.. Bense saçını kokluyorum,başından öpüyorum.

    Okula giderken ayrı seremoni.O öpüyor,ben sarılıyorum.
    Ben öpüyorum,o sarılıyor.

    Sonra bir gün aklıma bir şey takılıyor.
    Ya ben öperken koklarken etrafta,okulda veya serviste annesiz bir çocuk varsa...
    Ya öpülmeyen bir çocuk varsa...
    Çekiyorum dudaklarımı kızımdan...
    Yavaşça başını okşayıp servise bindiriyorum.

    İçim eziliyor,"nasıl bu kadar düşüncesiz olabildim" diyorum kendi kendime. Hatırlamaya çalışıyorum,"servisten bana bakan üzgün bir göz var mıydı","sokakta bize bakan bir sokak çocuğu var mıydı?" "Mutlaka olmuştur" diyorum,kahroluyorum.

    Anne olunca tüm çocuklara anne olmuş gibi hissediyormuş insan. Hiç bir küçük surat yüzünü düşürmesin,hiç bir dudak bükülmesin istiyormuş.

    Bir arkadaşım bir hikaye anlatmıştı,ne kadar doğru bilmiyorum: Çocuk yuvasında bir kız çocuğunun elleri sürekli yara oluyormuş. Doktorla,ilaçla çare bulamayınca pedagog çocuğu incelemeye almış.
    Sonuçta bu durumun kucaklanmama yüzünden,sarılmama yüzünden yani kısaca sevgisizlikten olduğunu bulmuşlar.
    Çocuğu kucaklayan,sevgiyle başını okşayıp öpüp koklayan kimse yokmuş.Sonra özel bir tedaviyle bu çocuğun kalbindeki ve ellerindeki yaraları geçirmişler.
    Ne mi yapmışlar?..
    Sadece sevmişler,başını okşamışlar,yanaklarından öpmüşler,sarılmışlar...

    Ne acı değil mi?,
    Demek ki insan yavrusu ancak sevgiyle sağlıklı olabiliyor.
    Demek ki sevgisizlikten yara dökebiliyor insanoğlu.
    Büyükler bile böyle değil mi?
    Kimi ellerine,kimi kalbine döküyor yarasını... Sevilmemişse eğer.

    Şimdi artık daha dikkatliyim . Dışarda, tanımadığım çocukların olduğu yerlerde kızımın elini bile tutmuyorum. Yan yana yürüyoruz. Eve gelince gideriyorum özlemimi,başlıyorum yüz defa öpmeye. Sırayı şaşırıp baştan başladığım da oluyor.

    Çocuğum sevgime doysun istiyorum...Öpülmekten sıkıldığı günler geldiğinde,kucaklanmamanın, öpülmemenin acılarını taşımadan büyüdüğünün farkında olmayacak ...
    Sevgiyle büyüdüğünü bilecek sadece.

    Anne diye düşündüğünde "bugün seni yüz defa öpmüş müydüm kızım" diye soran bir ses çınlayacak kulağında.
    Anne demek öpen yumuşak dudaklar demek olacak.
    Bir gün beni böyle hatırlayacak.

    Mine

 
 

Bu site Lidya.Net tarafından hazırlanmış ve yayınlanmaktadır © 1998-2012. Bu sitede yayınlanan yazılar, kaynak ve yazarı belirtilmek kaydıyla kullanılabilir.
İçerik sağlayıcı paylaşım sitesi olarak hizmet veren AnneCocuk.com adresimizde 5651 Sayılı Kanun'un 8. Maddesine ve T.C.K' nın 125. Maddesine göre TÜM ÜYELERİMİZ yaptıkları paylaşımlardan ve yazdıkları yazılardan kendileri sorumludur.
AnneCocuk.com ile ilgili yapılacak tüm hukuksal şikayetler iletişim linkinden iletişime geçildikten sonra en geç 2 (iki) gün içerisinde ilgili kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde tarafımızca incelenerek, gereken işlemler yapılacak ve size geri dönüş yapılacaktır.