Galiba benim en sıkıntı yaşadığım ve ifade edemediğim ya da yanlış yorumladığım konulardan biride bu baba-çocuk ilişkisidir. Birazda beklentilerle de ilgili olsa gerek. Bazen bir anne olmaktan yorulduğumu, ...
Başlığı okuyunca, hakikaten bunun ne denli zor ve riskli olduğu bililincine varıyor her ebeveyn. Hemen şöyle bir düşünce geçiyor aklımızdan "bizim zamanımızda böyle değildi hiç birşey..." Kızım 4 yaşında olmasına rağmen bu cümleyi ben bile çok rahatlıkla söyleyebiliyorum. Kaldı ki çocukları ortaokul, lise düzeyinde olanlar ne yapsınlar. Hangi yuvaya gitsin, satranç kursu mu, yoksa seramik boyamı kursu mu alsın, hangi kolej daha iyi, bilgisayarı olsun ve hatta 40 GB Pentium 4 hızı, 2 gHz 512 mb RAM'ı, 21 inch 1024x780 TFT ekranı, windos XP, Ofis 2000, Antivirus programı olsun, cep telefonu (olmazsa olmaz) kontürlü mü olsun, faturalı mı olsun, ilkokulda bile olsa, mutlaka kursa gitsin ya da evde özel ders alsın vs, vs... Ne kadar stresli bir yaşam değilmi. Hakikaten 2000'li yıllarda çocuk olmak zor....
Gerçekten o zamanla bu zaman arasında ciddi yaşam, alışkanlık ve tarz farklılıkları oluşmuş durumda. Teknoloji çağının içine daha da girdikçe çocuklarımızla olan iletişimiz, hatta onları dışardan gelecek kötülüklerden koruyabilme sınırlarımız bile daralmakta maalesef. Bilgisayar her ne kadar vazgeçilmez parçamız olsa da (bunlardan biride benim) bazen de çok tehlikeli kutulara dönüşebiliyorlar. ...
Belki inanmayacaksınız ama ben özel günlerden hep korkarım. Anneler günü, babalar günü, doğumgünleri beni endişeye düşürür nedense. Aslında bu günlere çok önem veririm ancak, bu günlerde bazı insanların yaralarını ...
Yazı yazmayı ne kadar sevdiğimi bilir, beni tanıyan herkes. Durmaksızın, bıkmaksızın, doymaksızın yazarım ben. Yıllardır günlük tutarım. Bir de yazmanın ötesinde ...
Minik kızlarımız ve oğullarımız hızla büyüyüp; birinden çıkıp, daha soluklanmadan yeni bir gelişim sürecine dalıyorlar. Aslında onlarınki öyle zorlu bir mücade ki, o minik canlıları taktir ...
Arkadaşlık deyince içimde tatlı bir sarhoşluk dolaşır. Hepimizin ihtiyacı vardır onlara. Her ne kadar "ben kendime yeterim", "benim hobilerim var", ...
Önce Bayram...
Çok yaşlı olmamama (hatta genç olmama!) rağmen eski bayramları özlediğimi itiraf etmeliyim. Bayramlarda babam kardeşlerin en büyüğü olduğu için herkes önce bize gelirdi. Evimiz inanılmaz derecede kalabalık olurdu. Sırayla el öpülürdü. Aylardır görmediğim akrabalarımı görür, kuzenler bir arada olmanın keyfini çıkarırdık. Beraber yemek yerdik. Akşamüstüne
...