Bugün sinemaya gittik. Gecikmişiz, ışıklar sönmüş, reklam başlamış. Bir de ne göreyim, kocaman ekranda o dondurma reklamı, o şirin şey bana bakıyor.
Tam koltukarasında yürüyoruz, bakacağım diye ayağım kaymaz mı?
Ön koltuğa doğru bir uçuşa geçmez miyim?
İşin acaibi, yardım falan istemiyorum, kafam ekrana dönük.
Bir taraftanda da " bak yahu ne yakışıklı şey?" diyorum önde giden pinokyoya.. Tabii o umursamadı.
Az kaldın Niyazi oluyordum.
Gene aynı şeyi yapardım amma..
Diyeceksin ki, niye?
Güzele bakmak sevap..
Sanırım şarkıyı da o söylüyor. Çok hoş adam çok..
Gece gece gülmeyin, gebertirim.
P.S.Ben gülerim, aaaa...