merve altıncı sınıfta.artık eskısı gıbı degıl tartısmalara karsılık verıyor.daha cok tv,pc daha az ders. çabuk sıkılıyor yaptıgı ısten. en son fılm (özel) matetamatik dersınden sonra koptu.hocanın uc haftadır ogretmek ıstedıgı bır tanımı ben oturdugum koltuktan ezber ettım o hala nato mermer bır sey olmalı nedır dıye dusunurken sordum annem en sonunda acıkladı.o konuları onunla daha rahat konusuyor cunku.megersem sevdıgı bırısı varmıs sınıflarında tanıyorum cocugu tam bır kazanowa,ama baska bi sevgili var cocugun şirince bir çocuk...
neyse ohooo baktım bılemedıgı o tanımlar yanında sevgısını bı saate yakın anlattı durdu dunde kendınden yasca buyuk bır cocuk war,sureklı bana onu soruyo.dedım ne ıs kızım? ben onuda sewıyoeum dedı
acık acık bırseyler soylemesı ıyı hoşda...
cıldırdım kafayı yıyecektım aksam aksam. zamanında elestırdıgım anneme benzemeye basladım,alman gestapo subayları gıbı hıssedıyorum kendımı zaman zaman ne yapacagımı nasıl dawranacagımı sasırdım,bu tarz sevme sevılme normal ok,fakat herzaman hep abartılmamamsı gereklılıgının altını cızmeye calıstım dıyaloglarda.
ınanın cok daraldım hem anne sefkatı verme gayretınden hemde baba dısıplını wermeye calısmaktan,yetersız ve becerıksız oldugumu dusunuyorum suan,yorgun hıssedıyorum ruhumu
herzaman dıyorum ewlat gonul yarası,uc dort cocuklular gelsın madalya takıp alınlarından opecem
herneyse yazayım dedım sıze,canım sıkkın.ıyıkı warsınız