NE GÜZEL CAHİLDİK ESKİDEN (Nilsu bensunu forumuna güzel bir cevap sanırım)

[Selenim01]

Ne güzel cahildik ESKİDEN -




Dışarıda kar...
Ama kuzine içten içe öyle yanıyor ki.
Kuzinenin üzerinde demir maşa...Maşanın üzerinde de ekmek dilimleri.
Aydınlık bir kış sabahı ve kızarmış ekmek kokusu...
Sucuk lükstü.
Yumurta lezzetli.
Ekmek her zaman ekmek gibi...
Bir kez olsun kümesten yumurta almamış, bir kez olsun o kızarmış ekmeğin kokusunu duymamış ve fakat alışveriş merkezlerinin restoran katlarında, boğucu bir gürültü ve havasızlık içinde hamburger keyfine fit olmuş çocuklar ve gençler için ben ne kadar yaşlıyım...

Dışarıda kar...
İçeride kanaat...
İçeride huzur...

Televizyon yoktu.
Gazete de her zaman olmazdı.
Öyle güzel cahildik ki, keyfimiz bozulmazdı hiç!
Portakal kabuklarını sobanın üzerine dizer, kokusuna râm olurduk.
Kestane közlemek bütün bir gecenin mutluluğuydu.
Sonra illa ki, büyüklerin anlattığı hikâyeler, hatıralar...
Birçoğu arızalı ve tedaviye muhtaç beyinlerden çıkma dizilerin ve filmlerin açtığı hasarlar yerine, geniş ve besleyici bir masal dünyası...

Lezzet bir tarafa, kokuya da hasret kalacağımız kimin aklına gelirdi?
Ekmeklerimiz el değerek üretilirdi, sağlıklıydı, lezzetliydi ve mis gibi kokardı.
Çay da kokardı...
Domates de...
Bütün bu nefasete, küçücük bir bakkal dükkânının zenginliği yetiyordu.

Dışarıda kar...
İçeride huzur...
Zam endişesi, doğal gazın kesilme korkusu, yolda kalma telaşı, rejim tehlikesi...Açılım safsatası... Kimin umurunda...
Ne güzel cahildik.
Mutluluğun resmini çiziyorduk...

[Tılsım]

Dediklerinizin tümünü bilirim,yaşadım..

Çocuklarımın fast food la beslenen bireyler haline gelmemesi için elimden geleni yapıyorum,hazır yiyeceğin,evde yapılmayanın ne derece sağlıksız oldugunu her defasında anlatıyorum,anlıyor olmalılar ki birgün de bana 'anneeee hamburgerrr' demediler,ha götürmüyor muyum,elbette götürüyorum ya da eve pizza sipariş ettiğim de oluyor ama sıklıkla asla değil!

Aburcubur desen geçen bir forumda yazmıştım,evde her zaman birdolap dolusu bulunur ama benden izinsiz asla almazlar,çok fazla yemezler,faydalı olmadıgını keyif için yendiğini bilirler..

ama eskisi gibi hiçbirşeyin tadı yok,bu kesin..

[elifgencer]

Son 5 yıldır İstanbulda ama ,deniz kıyısında,şehrin gürültüsünden ,trafiğinden uzak bir yaşam kurduk kendimize.
Küçücük bir bahçemiz ve müstakil 2 katlı evimiz var.Bahçede köpeğimiz,bazen ördeğimiz,bazen civcivimiz var.
Toprakla haşır neşir olmayı biliyor çocuklarım.Horoz sesi ile uyanabiliyorlar yazın.Yada yalınayak bahçede oynayabiliyorlar.
Memleketimiz yakın.Hem anneannenin ,hem babaannenin kocaman bahçeleri var.Babaannelerin bahçesinde bizimde kuzinali bir dağ evimiz var.Fındıklığa çıktıklarında Mayısta dağ çileği toplayabiliyorlar,kışın kuzina üzerinde ekmek kızartabiliyorlar.İçinde kumpir yada köy böreği pişince kokusunu sabırsızlıkla bekleyebiliyorlar.
Aslında bunları yaşamak ,yaşatmak ,untturmamak yada arada tattırmak elimizde.
Belki herkes bu şekilde bir düzen kuramaz,ama arada bu tadlar için bu tip tatiller ayarlayabilir.Hep aynı tatil köylerinde yayılıp yatmak yerine.

[Tılsım]

Elif siz şanslısınız bence

istanbul gibi yerde dairelere sıkışmadan yaşamak çok büyük şans

çocuklar da doya doya tadını çıkarıyorlardır eminim..

ne mutlu..

[kraliçenin_annesi]

çok özeniyorum,çiftlik yaşantılarına...
bi kasabada yaşamak, herşeyin doğalıyla yaşamak isterim.
daha dün eşime bi hafta sonu tahtadan bi evi olan yaylaya gidelim, kar yağan biryere dedim.
bizde sobaları yakıp başında oturalım,böyle bi tatile çok ihtiyacım var.

[gülay74]

emekli olayım gidecem buralardan
ihtiyarlıkda çekemem ben bu şehri. :-x

[elifgencer]

Tılsım yazdı:
Elif siz şanslısınız bence

istanbul gibi yerde dairelere sıkışmadan yaşamak çok büyük şans

çocuklar da doya doya tadını çıkarıyorlardır eminim..

ne mutlu..

Tılsımcığım(artık adınıda öğrenmek isterim)
İnan yazdıklarımdan sadece memleketimizin yakın olması şans,sık sık gidebilmek adına.
Yoksa oradaki evimizi yapabilmek adına da(depremden sonra o evi yapabilmek adına İst. bir 5 Yıl daha kirada oturmaya karar verip tüm birikmişimizi harcadık),İstanbuldaki evimizi alabilmek adınada (daha3,5 yıl kredimiz var)yeterince sıkıntı çektik.Amaç nasıl bir yaşam istedi isen ona göre mücadele etmek.Yoksa sıkışık trafik içinde bir apartman dairesi almak en kolayı idi.
İnsanlar nasıl yaşamak istiyorsa öyle yaşar.Güzelcede oturmadan önce şehre uzak yeşilliği bol bir alanda ve giriş katında(Özellikle,hem bahçeden yararlanabilmek,hem de Tuğcanın istediği zaman güvenli sitede bisikletine binebilmesi için)otururken şehrin en işlek yerinde,küçücük bir apartman katında oturan arkadaşım,eşide eşimin işyerinde çalışmasına rağmen ben bu kadar şehrin gürültüsünden uzak oturamam çocuğum oynasın diye demişti
Çocuğu bize gelince ancak dışarıda oynayabiliyordu.Ve çok mutlu oluyordu.

[saara-yıldırım]

elifgencer yazdı:
Hep aynı tatil köylerinde yayılıp yatmak yerine.

İşte eşime1aydır anlatmak istediğim
buydu 4-5 yıldızlı otellerden seçmeler yapıp ,kahvaltı,şov koştur koştur olmaktansa
bende böyle bir tatil istiyorum bu yazzz anlattım anlattım şimdide devre mülk arıyo o kADARINI ANLAMIŞŞŞ anlayış meselesi

[saara-yıldırım]

kraliçenin_annesi yazdı:
çok özeniyorum,çiftlik yaşantılarına...
bi kasabada yaşamak, herşeyin doğalıyla yaşamak isterim.
daha dün eşime bi hafta sonu tahtadan bi evi olan yaylaya gidelim, kar yağan biryere dedim.
bizde sobaları yakıp başında oturalım,böyle bi tatile çok ihtiyacım var.

İçim ısındı beee bende bende ama
benimadam acayip bişi gelemez sevmez
sobayı falan bende bayılırımmm
Hele karda el ele yürü ,sonra gel güzinede
pişmiş patates ye, ekmek kızart, tere yağ sür
hatta kestane patlat

İnşallah bir gün

[efenin_annesi]

İnsan kendinde olmayanı istermiş hep...

Adana'nın göbeğinde yaşıyorum ama yaşadığım yer büyük bir köy gibi...

Ve ben de bundan şikayetçiyim...

Yoruldum aslında, biraz da bıkkınlık var itiraf edeyim...

Soba, soba diyorsunuz ya, ben de hep derdim...

5-6 yıldır soba yakıyorum, sahiden de çıtır çıtır güzelce ısınıyorum... Ama gel-gelelim, isinden, tozundan, pisliğinden bıktım... Hergün kova boşalt, kömür doldur, tahta, çıra kır, yerleştir, yukarı taşı, tutuşturmak için uğraş, saçın başın is koksun, ellerin kara kara olsun...

Yok öyle sandığınız kadar kolay değil...

Müstakil bahçeli ev benim evim... Ama hani villalara da müstakil deniyor ya onlardan değil, bildiğiniz 3 katlı müstakil ev...

Ne tozu bitiyor, ne pisliği...

Dolayısıyla ne iş bitiyor evde, ne de tertemiz oluyor ev...

Hele mahalleye havanın kirinden girilmiyor... İnsanlar ekonomik zorlukları nedeniyle belediyenin verdiği kömürü yakıyorlar... Allahım o ne pis kömür, ne pis koku, nasıl yoğun bir is tabakası anlatamam... İnsanlar evlerini havalandırmak için pencere açar ya hani, ben pencere açsam evin havası daha da çok kirlenecek...

Anlatabildiğim kadar kişiye anlatmaya çalışıyorum... Kömürü üstten yakın, yanarken kömür eklemeyin vs vs... İşte bunlar yakılan kömürün havayı kirletmesine en büyük sebep... Ama gel de anlat... Alışkanlıklar bilginin önüne geçiyor hep ne yazık ki!...

Bir de manevi boyutu var bu yaşam kritiğinin... Köyde yaşayan şehirli kalıyorsunuz hep... İnsanlar size saygı gösteriyor, özeniyor bile hatta ama hiçbir zaman mahalle doslukları kuramıyorsunuz... Şehirli geliyor, şehirli kalıyorsunuz... Aralarına kaynaşamıyorsunuz isteseniz bile, çünkü sahiden farklı oluyor yaşam tarzlarınız...

Arabanızı kapı önüne parkediyorsunuz ne hikmetse çiziliyor, çocuğu dışarda oynamaya gönderseniz abuk-subuk kelimeler öğreniyor, biryere gitmek için çıksanız, giyiminiz, saçınız inceleniyor, çocuğun servisini bekleseniz "servis" olayı bile tuhaflarına gidiyor, dinlediğiniz müzik aykırı geliyor, Zuhal Olcay'a bile yabancı müzik gözüyle bakılıyor, çocuğunuzu tenis oynuyor diye "uzaylı" muamelesi görüyor vs vs vs...

Yok yok... Ben müstakil ev sevmiyorum artık...

Şöyle kaloriferli, akarı kokarı olmayan, karşı kapı komşusunda kahve içilebilen, otoparklı, güvenlikli bir site istiyorum...