şartmıdır yahu?harry_potter yazdı:
Mutlaka değer yargılarımız, prensiplerimiz vardır. Aşamadığımız saplantılarımız, içgüdülerimiz vardır.
Fakat artık fazla mı kendimize döndük diye düşünmeden edemiyorum.
Beni ben olarak kabul edecek dünyada kaç insanım var dediğimde şöyle bir elimi çeneme koyup düşünmekten kendimi alamıyorum. (kaç dostum var demiyorum, beni ben olarak kabul edecek kaç kişi var diyorum)
Çocuklarımızı da daha fazla yanlızlaştırırken de kendi değer yargılarımızın ve prensiplerimizin doğruluğundan kuşku duymuyoruz. Düşünmüyoruz ki bir zamanlar ebeveynlerimiz de asla şüphe duymamışlardı.
Ailelerimizin, bizi yetiştirirken yaptığı hataları yapmayacağımızı söyleriz ama yeni kendimize ait hatalar üretip üretmediğimize emin miyiz?
Ailemin beni yetiştirirkenki tüm yaptıkları doğruydu, onlar gibi olmalıyım diyorsak da o zamanda olmadığımızı ve yeni dünyaya uygun yeni prensipler ve değer yargıları edinmemiz gerektiğinin farkında mıyız?
Artık içselleşsek diyordum da lafı çok mu uzattım.
niye her bişeye kafa yormak zorunda hissediyoruz ki kendimizi?
hayatımızın her anı;dolu dolu mu geçmeli?
her vakit bilgi edinmek zorundamıyız?
her vakit kalitelki zaman(ne demekse) geçirmek zorundamıyız?
her vakit içsel hesaplaşma yapmak zorundamıyız?
her vakit aman çocuklar var diye ağzıma gelmişken onca küfür...ağzımı kapatmak zorundamıyız?
aman çocuklar duymasın diye hatunumla iki satır kavga bile edemeyecekmiyim yahu?
her vakit aman çocuğumu doğru yetiştiriyormuyum diye telaşa düşmek zorundamıyız?
her vakit doğru davranmak zorundamıyız?
yeter ya...
hata yapmak istiyorum kardeşim.
eşşoğlusu da gitsin sokakta tabancayla mı oynar küfür mü eder kavga mı eder ne yaparsa yapsın yahu.
nedir bu karabasan.
ohh be.