Ahh ahhh Nilgün bende de var bir adet o cins .Kayınvalidem olur kendileri. Üüzlmesin diye oğlunun hastalığını bile yıllar sonra söyledik,insülin vuruldugunu anlattık ,hala anlamak istemiyor .nerdogan yazdı:
Canım çok sıkkın, beni ancak benim gibi diyabetliler anlar. Annemle konuştum, bana " şekerin nasıl?" dedi, ben de " iyi" dedim.
" ARtık şekerin geçti o zaman" demez mi, bende şalterler attı.
" Anne, ben ölene kadar şeker hastası kalacağım, artık bunu kabul et" dedim. Kadın hala benim ruh halimin farkında değil, bana " aaa, ne ayıp , ne ayıp " diyor.
Ben orada can derdindeyim, daha hastalığımı kabullenemeyen bir ailem var.
Ne bu ya.... :-x
Hele kızımdan sonra ,her gittiğimde ,"Ses etme ,biraz büyüsün gececek,öyle oluyormuş. Bizim bilmem kimin kızı küçükken şeker hastasıymış ,büyüyünce kendiliğinden geçmiş ,ses etme bununki de gececek " demiyor mu çıldırıyorum. Anlat anlat anlayamıyor . Bi de moralimi bozuyor ki sorma . Bir gün dayanamayıp "Ya yeter artık! Anla. Bu çocuk ve oğlun ömürleri boyunca bu hastalıkla yaşayacaklar .Kabul et diye bagırdım valla. Her defasında beni bu şeilde üzmeye mecbur sanki . :-x