Biz daha o aşamalara gelmedik.Çok uzun bir zaman var önümüzdeAma çocuğun kendisiyle alakalı bir durum. Ben 4 yaşındayken okumayı sökmüşüm, hevesli bir çocukmuşum. İlkokulda da pansiyonlu okulda okudum, etütlerimiz vardı. Saat 3 ten sonra ödevlerimizi okulda yapar, çantamızı okulda bırakıp eve dönerdik.
Kardeşimse ilkokulda ödevlerini annemle yapardı. Şu an üniversite öğrencisi ve hala vize final zamanı, çalıştıklarını anneme anlatıp sınava girer. İlgisiz olduğunu görünce annem çok üstüne düştü. Ödev yapmak eziyet gelirdi çocuğa.
Bence çocuk ödevin kendi sorumluluğu olduğunu bilmeli, yapmazsa arkadaşlarından eksik kalacağını, ödevlerini yaparsa da başarılı olup takdir göreceğini bilmeli.
Ama dedim ya çocukla alakalı birşey. Şu an başıma gelmediği için bunlar sadece strateji olarak kalıyor.Belki de boş bırakmadan uzaktan çocuğun yetenekleri gözlemlenerek, bilmediğini bana sorabilirsin gibi biraz kendi başına bırakılabilir.5 yaşında daha küçük dersten bunalıp iyice soğumasın, bıçak sırtı gibi keskin birşey.
Alıntı Yaparak Cevapla
