Kalp krizi gecirdizehra_ yazdı:
Kötü düşünceler bile o olayları çağırırmış, başa gelirmiş. Aklınızdan tüm kötü düşünceleri çıkarın arkadaşlar. İyi düşünün, iyi olsun.
Ayrıca Cem e ne oldu. Kimin yüzünden, neden hastanede yatıyor?
Kalp krizi gecirdizehra_ yazdı:
Kötü düşünceler bile o olayları çağırırmış, başa gelirmiş. Aklınızdan tüm kötü düşünceleri çıkarın arkadaşlar. İyi düşünün, iyi olsun.
Ayrıca Cem e ne oldu. Kimin yüzünden, neden hastanede yatıyor?
o bir seneryo ordakiler de rol yapıyor
panik yok panik yok
Teşekkür ederim.
derensima yazdı:
Kalp krizi gecirdizehra_ yazdı:
Kötü düşünceler bile o olayları çağırırmış, başa gelirmiş. Aklınızdan tüm kötü düşünceleri çıkarın arkadaşlar. İyi düşünün, iyi olsun.
Ayrıca Cem e ne oldu. Kimin yüzünden, neden hastanede yatıyor?
dizi izlemediğim için bağlantıyı kuramadım.
ama hep kötü birşey olacak endişesi ile beklemek hiç sağlıklı bir davranış değil.. hepimizin aklına zaman zaman gelir böyle birşey. ya sevdiklerimize kötü birşey olursa duygusu yani. ama bunu devamlı yapmak hep bir korku içerisinde olmak kötü olaylara davetiye çıkarmaktan, kendi üzerine çekmekten başka hiçbir işe yaramaz.
Allah vakitsiz ölüm vermesin derler hep.
bir gün yaşanacak bir olay sonuçta. kafamızda kurmamamız gerekiyor. genç yaşta yaşanınca elbette çok üzücü bir durum.
eşimize bir şey olmasın istiyoruz ee o da bize birşey olmasın istiyor sonuçta. benim en çok korktuğum oğlumuza birşey olması ya da bize olsa onu yalnız bırakma korkusu.
kötü düşünceleri uzak tutmalıyız kafamızdan. kadınlar çok kuruyor maalesef
Yaşayanlar diyor ki,bir şekilde sabır geliyor,zamanla normal hayata dönüyorsun.Başka çaren var mı?
Ne zaman ne yaşayacağımızı bilemeyiz .Yaşadıklarımızla olgunlaşıp hayata devam ediyoruz bir şekilde.
Ve lütfen ,ben olsam yaşayamam falan deme .Burada bir arkadaşımız çok genç yaşında eşini kaybetti.Toparlandı ve aramızda ..Ondan iyi kimse bilemez bu duyguyu ..
Kaderci olmamak lazım,başa gelen çekiliyor,acılar yaşanıyor ve acıyı(ölümü)veren Allah,sabrınıda veriyor.Gencecik yaştaki kızkardeşimi kaybettim,geçen sene annemi(58)yaşında kaybettim.Yarın benim ölmeyeceğim ne malum...böyle düşüncelerle kendinizi yıpratmayın.Dua manevi üzüntülerin ilacı gibi,kafamı sürekli meşgul edecek uğraşlar bulup,geçmiş üzüntülerimi ve acılarımı hafifletiyorum.En bunaldığım zamanlarda kuran ve duaya sarılıyorum.
Allah sıralı ölüm versin derler ama 5 dk sonra ne olacağını bilemiyoruz.Çok zor tabi ama insanoğlu herşeye alışıyor ve allah sabrını veriyor 58 yaşında babamı kaybettik kanserden yandık içimiz yandı kahrolduk yemedik,içmedik gülmedik ama kaç gün yemeycen içmeyecen 6 ay dan sonra hafifliyor acı allah acısını unutturmasın der annem hep birde çok düşünmeyin asla dayanamam falan demeyin büyük konuşmamamk gerekir keşke hiç kimse böyle acılar yaşamasa.
evt kesinlikle böyle olmaması gerekiyor
ben zaten duygusal bir film müzik dinlediğim zaman düşünüyorum
evet dayanamam diye bir sey yok
allah herseyin sabrını veriyor
bir zamanlar "babam ölse ben de onunla birlikte ölürüm" derdim. babami, hastaligiyla mucadele sirasinda kaybettik cok uzulduk tabii, hala da cok uzgunuz. onun yoklugu bircok seyi eksik birakiyor. fakat tam bir yil sonra oglum dogdu, hayata yeniden bagladi beni.
hayat bu... dayanamamak diye birsey yok. insanoglu her duruma alisiyor bir sekilde. tabii ki sevdiklerini kaybetmek büyük bir yikim yasatiyor ama zamanla aci hafifliyor, yerinde özlem büyüyor...