Dün akşam annemlerden eve dönüyoruz , bi sokak arasından geçicez ama elektrikler yok, her yer zifiri karanlık...Oldukça da ağır gidiyoruz arabayla...Caddeye çıkmamıza çok az kala arabanın altından bir çığlık sesi gelmeye başaldı ki sormayın Eşim hemen durdurdu arabayı ama çığlık devam ediyor,bu arada bende arabada çığlık atıyorum,kucağımda Duru arabadan fırladım indim,deli gibi ağlıyorum...Dilim varmıyor hala söylemeye ama arabanın altında çocuk kaldı sandım Aynı çocuk sesi gibi aynı...
Eşime bağırıyorum " çocukmu var"diye...o da şaşırdı,bakınıyor..."yoktu etrafta çocuk,bilmiyorum"diyor...o anda bi köpek çıktı arabanın altından, küçük bişey...Eşim hemen gitti yanına baktı bişeyi yok,zaten sonra da kaçtı gitti.... Ama benim ömrümden ömür gitti...O kadar korktum ki tüm gece bağırarak kaç defa uyandım hatırlamıyorum ...Allahıma şükürler ediyorum düşündüğüm şey olmadığı için
Köpekciği biraz daha görmeseydim çıldırmak üzereydim...Duru'yu bile görmedi gözüm,o da korkmuş benim bağırmalarıma ağlıyordu halbuki...Neyseki köpeğe de bişey olmadı..AMa aklıma geldikçe hala buz gibi oluyorum,korkunçtu...