Biz hala takıyoruz.
İnanıyorum ki söz vermek yazılı akitten daha kuvvetli..
İnce ve karaktersiz gibi görünse de esas yüzük söz yüzüğüm gibi geliyor.
Ona bakınca müstakbel eşim ve ailesinin bizim eve gelişini, ellerindeki koca kırmızı gül demetini ve çikolatayı, isteme anından önceki sıkıntılı dakikaları, babam onay verince yüzlerimizde beliren aptal gülümsemeyi anımsıyorum.
Nikah yüzüğünün arkasında korumaya aldım, orada kuzu kuzu duruyor.
Siz takıyor musunuz? Sözlü olan veya yeni sözlenmiş varsa anıları tazedir, katkıda bulunur mu?
Çok duygusal bir yazı oldu ama, kadın milleti işte..