EVKAT FARKLI BİRŞEY HERŞEYDEN FARKLI

[minikim]

bence burası insanın terapi gördüğü bir yer bende burada güzel dostluk lar içindeyim bir kaç şey yazınca okuyunca ratlıyorum.
ANNALİK MÜKEMMEL BİR DUYGU BENDE HAMİLELİĞİM BOYUNCA HEP BİR MERAK VE HEYACAN İÇİNDE İDİM RABBİMİN VERDİĞİ EN BÜYÜK MUCİZE İNSAN DERİLER TALINCA ÇIKAMIYO İNSAN ANNE OLAMAYINCA ANLAYAMIYO O HARİKA VARLIKLAR BİZİM İÇİN NEŞE SEVĞİ MUTLULUK KAYNAKLARI BU GÜZELLİĞİ HERKES YAŞAMALI Kİ O MUTLULUĞU YAŞASIN
EVLAT FARKLI BİRŞEY HERŞEYDEN FARKLI

[*ece]

Hem de nasıl farklı.........

Yeryüzünde evlat sevgisi gibi başka bir sevgi yok bence...Ece hayatımıza girene kadar bunu anlamıyordum doğal olarak. 3 yıl boyunca uğraşıp, ona kavuştuktan sonra farkına vardım ki, çocuk sevgisi hiç bir şeye benzemiyor

Ne eşime, ne de aileme karşı duyduğum sevginin yerini alabilir, çok başka bir şey...

Yüce Tanrım isteyen her kadına nasip etsin EVLAT SEVGİSİNİ

[narin]

arkadaşlar ben de katılıyorum evlat herşeyden farklı....
cenk'den önce eğitim, kariyer, başarı, özgürlük, özgüven, herşeyim var sanıyordum.
ama cenk olduktan sonra anladım ki hepsi boşmuş. hayatımın anlamı oğlum. Daha doğrusu hayatın anlamını bana öğreten kişi oğlum.
ALLAH BÜTÜN BEBEKLERİ, ÇOCUKLARI KORUSUN.
sevgiler;

[Ayşe Pınar Çetinkaya]

evlat sahibi olma duygusunu anlamak için anlatmak olmaz yaşamak lazım. ben hamile olduğumu öğrendiğim gün minübüse binip eve dönerken minübüs sarsılınca hemen karnıma elimi götürüm. aman yavruma bişey olmasın diye... bu bende ti halini aldı ve her sarsıntı sıkıntı üzüntü v.s. durumlarda karnıma elimi götürüp çocuğumu korumak isterdim. hatta kendimi neşelendirmeye çalışırdım o zarar görmesin diye..

hiç unutmuyorum caner 5 günlüktü. emzirerek besliyordum caneri. oturarak emziriyordum ve sezeryanla doğum yaptığım için acayip canım acıyordu otururken. hatta doktorum uyardı yatarak emzir diye ( bu arada doktorum sitemiz doktoru Özgür beydir ) ama yatarak rahat ememiyor diye inatla oturarak emziriyordum. bebekler çeneleri yorulduğu için çok küçükken doymadan uyuyakalıyorlar biliyorsunuz. tabi bu yüzden de sık emziriyorsun. ben caner 5 günlükken yorgunluktan akşam uyuyakalmışım. annemle eşim de Ayşe dinlensin biz hiç olmazsa akşamları mama verelim diye mama hazırlamışlar caner de bir güzel içmiş mamasını. uyandım caneri doyurduk dediler ama baktım caner emmek istiyor ben de emzirdim. 5 dakika sonra çocuk bir kustu kustuktan sonra öksürük krizi inanın ölüyor zannettim. Oğuz yani eşim caneri kucağında rahatlatmaya çalışıyor ben iki gözüm iki çeşme ağlıyorum yavrum gidiyor diye... bilirsiniz lohusa döneminde anneler çok hassas oluyorlar. annem de oğuz da canerle mi ilgilensinler banamı baksınlar şaşırdılar. sabahı zor ettim. uyumadan nöbet tuttum resmen canerin başında. ertesi günü doktora kontrole götürdüm bir sıkıntı olmasın diye. neyse gayet iyi deyince doktor eve geldim. canerin odasında çocuğumu kucağıma aldım öptüm kokladım sevdim... o arada eşim geldi yanıma... onun yüzüne bakıp dedimki canere birşey olursa ben yaşayamam oğuzcum kesinlikle yaşayamam... o anladı ne demek istediğimi ve birşey olmayacak söz veriyorum dedi... o anı hiç unutamam. o günden sonra canerin ağzına mama sürdürmedim kendimi paraladım ama hep emzirdim. 5 aylık olana kadar işe başlayınca ek gıdaya geçtik ..

uzun oldu ama evlat sevgisi bu olsa gerek... sizlerle paylaşmak istedim.

sevgiyle kalın.

[Saliha-Berat]

Bence dünyada EN ZOR,EN FAZLA EMEK VE SABIR İSTEYEN ve bir okadar da EN GÜZEL şey ANNE olmak.düşünsenize herşeyinizi evladınıza göre ayarlıyorsunuz.yemenizi,içmenizi,uykunuzu,sağlığın ızı herşeyinizi dünyanızı.bütün bunlara rağmen onlar bunlara bu zorluklara fazlasıyla değiyorlar değilmi....CANIM OĞLUM BENİM

[fureya]

Bence de cok farkli. Ustelik hep derlerdi anne olunca anlayacaksin diye, ben o zamanlar biraz edebiyat zannederdim ama degilmis. Ben hep merak ederdim, anneme sorardim, anne nasil olurda bana ulasamayinca yada benim icin endiselenince en kotu ihtimali aklina getiriyorsun yada kimsenin dusunemeyecegi felaket senaryolari yaziyorsun diye. Oyle degilmis halbuki, annelik bir tumor gibi anne olacagini ogrendigin anda gelip beynine yerlesen, ve artik ondan baska herseyi flulastiran, ikinci plana atan.
3 yada 4 aylik hamileydim Ece'ye, doktor pek emin degilim ama galiba kiz dedi. O gece uyku tutmadi beni, hayal kurmaya basladim, artik kizim soyle olur, boyle olur, ben onu soyle yetistiririm, doga sevgisi, insan sevgisi asilarim falan. Sonra kafamdan onu evlendirdim, sonra merak etttim acaba nasil birisi ile evlenecek, kime asik olacak diye. Dusunurken anladim ki ben onu bir yere kadar koruyabilirim, o kendi hayatini yasayacak, dogrusu da bu? Peki ya kizim evli bir adama asik olursa. Ustelik adamin bide cocugu var ise. Ya bosanmayacak, kizim umutsuzca asik olacak yada bosanacak ama kizim yuva yikan pozisyonda olacak ve geride mutsuz bir kadin ve bir cocuk kalacak. O kadar uzuldum ki, bir turlu uyku tutmuyor, sonunda esimi uyandirdim, gece 2 veya uc idi. Olay aynen soyle:
-Tamer, Tamer uyan
-Hmmm efendimmm, horrrr
-Tamer
-ne, horr
- ya kizimiz evli bir adama asik olursa?
- Ne kizi? Kiz kim?
-bizim kizimiz hani doktor kiz olacagini soyledi ya?
-Horrrr
Iste boyle.
Daha once baskalari soylese inanmazdim, yada cok sacma gelirdi, su anda cok komik geliyor, ama o gece gercekten cok uzulmustum.

Artik annemin evhamlerina ne guluyorum, ne kiziyorum

[asceren]

BEN ÇALIŞAN BİR ANNEYİM VE AKŞAM OLMASINI BEKLİYORUM KIZIMI ÖZLEDİMMMMMM

[Dilek_AYYILDIZ]

Evet evlat sevgisi herşeyden farklı, herşeyden güzel ve özel.Ancak yaşayınca anlayabilirsin.Oğlumu kucağıma alıp ona sımsıkı sarıldığım zaman, onun gülen gözlerini gördüğüm zaman bütün sıkıntım, yorgunluğum gidiveriyor. Herşey onun için. Kendim için birşey yapacağım ya da kendime birşey alacağım zaman düşünüyorum yapsam mı ya da alsammı diye ama oğlum için hiç bir zaman beklemiyorum o benim bir tanem.