sevdiğiniz bir şiiri paylaşmak ister misiniz...?

[plntzn]

bu benim en sevdiğim şiir değil ama kesinlikle ilk 10 da:

GÖZÜMÜN BEBEĞİ

gözümün bebeği çocuğum,
aşılamadan anlatmalıyım korkuları
öğretmeliyim sevinçleri abatmamayı,
alıştırmalıyım yarım kalmalara.
alıp karşıma dertleşmeliyim seninle
açmalıyım saklı duygularımı karşında.

kalleşlikten,ihanetten bahsetmeliyim
ama,ölesiye aşklardan,tutkulardan da.
sevginin gücünden söz etmeliyim sana
insanı nasıl güzelleştirdiğinden
gözümün nuru çocuğum
duvar üstlerine oturtup seni
gelip geçenin iç yüzünü göstermeliyim,
güneşin portakala benzediğini batarken
ayın bembeyaz gülerek durabildiğini havada.
sana en temiz sularını içirmeliyim nehirlerin
en tatlı meyvelerini yedirmeliyim ağaçların.
çocuğum,gözümün nuru,bebeğim
seni sevgiyle özenle büyütmeliyim.

UĞUR KOÇLU

[maximum_moment]

bir oğlum olacak adı temmuz
karataşın göbeğinde aşk
karataşın göbeğinde barış
karataş çatladıçatlıyacak
bende bitmeyen kavga
onda yeniden başlıyacak


bir oğlum olacak adı temmuz
öfkede benden fırtına
sevgide deniz
ne samanyollarının ulu kervanları susuzluğumun
ne kutupşafaklarında tanrılaşması ilkelliğimin
temmuz gibi sıcak ve bereketli
temmuz gibi uçsuzbucaksız



bir oğlum olacak adı temmuz
dilinde en güzel sesi türkçemin

Hasan Hüseyin Korkmazgil

[story98]

Çocuklarınız ‘sizin’ çocuklarınız değil.
Onlar özlemin kızları ve oğulları,
yaşamın kendine karşı duyduğu.
Onlar sizin aracılığınızla geliyorlar ama sizden değiller,
ve sizinle beraber olsalar da, size ait değiller..
Sizler siz olmak için uğraşabilirsiniz,
ama onları size benzetmeye çalışmayın.
Çünkü yaşam ne geriye doğru gider,
ne de geçmişte takılı kalır.
Sizler yaylarsınız, çocuklarınızın
yaşayan oklar olarak dünyaya atıldığı.

Khalil Gibran

[Türkan-Dilara]

SENI ARIYORUM



Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım

Sensizliğin köşe başındayım

Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar

Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum

Bütün umutsuzluğuma inat

Yine seni arıyorum...



Dudaklarımda bildiğin o ıslık

Sokak lambalarına sığınıyorum

Hafiften bir yağmur ağlıyor benimle

Bir deli rüzğar saçlarımda

Yalnızlıktan üşüyorum

Bulamayacağımı bile bile

Yine seni arıyorum...



Anlatacak nelerim var bir bilsen

Içimde ihtilaller kopmuş

Kendimi sürgüne verdim

Mutluluğum çoktan iflas etmiş

İtiraza hakkım yok biliyorum

Beni savunmak sana düştü

Seni arıyorum...



Yarım kalmış şiirlerim gibisin

Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda

Öylesine eksiğim sensiz

Öylesine sahipsiz.



İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum

İçinde geç kalmışlığın çaresizliği

Çocuklar gibi ağlıyorum

Ve gel gör ki her damla gözyaşımda

Yine seni arıyorum...



Ahmet Selçuk İlkan

[marine]

simdi biz neyiz biliyor musun?
akip giden zamana goz kirpan yorgun yildizlar gibiyiz.
birbirine uzanamayan
boslukta iki yalniz yildiz gibi
aci cekiyor ve kendimize gömülüyoruz.
bir zaman sonra batik bir asktan geriye kalan iki enkaz olacagiz yalnizca.
kendi denizlerimizde sessiz sedasiz bogulacagiz.
ne kalacak bizden?
bir mektup, bir kart, birkac satir ve benim su kirik dökük siirim.
sessizce alacak yerini nesnelerin dunyasinda
ne kalacak geriye savrulmus gunlerimizden
bizden diyorum, ikimizden
ne kalacak?

simdi biz neyiz biliyor musun?
yikintilar arasinda yakinlarini arayan öksüz savas cocuklari gibiyiz.
umut ve korkunun hicbir anlam tasimadigi bir dunyada, bir sey buldugunda neyi, ne yapacagini bilmeyen cocuklar gibi.
artik hicbir duygusunu anlayamayan cocuklar gibi.
ve elbet biz de bu askta buyuyecek
her seyi bir baska aska erteleyecegiz..." M. MUNGAN

[Esra_Aytekin]

Yağmur yağsa çıpıl çıpıl,yağmur ip ip,
Serçeler yine ağlayıp gülse,
Sevdiği oğlana türkü söylese Melek Abla,
Elinde sepeti,gönlünde bet bereketi
Belediye Park'ından bembeyaz gülerek geçse.

Trenler selam getirse mektup mektup İstanbul'dan,
Sütlü mısır koksa çingene yüzlü yaz akşamları,
Bacalardan nar nar,ayva ayva evlere girse,
Erenler Tepesi'ne gelip konsa dolunay,
Top top,ayna ayna Sakarya'ya düşse.

Cibinliğimin altında uyusam kuşlarla mışıl mışıl,
Gizli gizli sigara içsem,babam bilmese,
Kara vagonlara yüklesem Adapazarı'nı yonga yonga,
Dünya topacım olsa,dönüp dursa avucumda,
Çocuklar hiç büyümese,çocuklar hiç ölmese.

.................................................. ........

Faik Baysal

[Nilüfer-Nilay]

SEVİYORUM SENİ

Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.

NAZIM HİKMET


Aslında listem çok uzun ...
En sevdiklerimden biri...

[Türkan-Dilara]

Hatırına Düşeceğim
-------------------------------------------

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
Iliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan'da
Silemeyeceksin beni, düşlerine gireceğim her gece
Ince bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin herşeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!!

Necip Fazıl Kısakürek

[Vildan]

Ben şiir sevmem

[efab]

BEN SANA MECBURUM !



Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum, sen yoksun!

Sevmek kimi zaman rezilce korkudur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Birkaç hayat çıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatihte yoksul bir gramafon çalıyor
Eski zamanlarda bir Cuma çalıyor
Durup köşe başında deliksiz dinlesem
Sana kullanılmamış bir gök getirsem
Haftalar ellerimde ufalanıyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum, sen yoksun!

Belki Haziranda mavi benekli çocuksun
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun
Bütün ıslanmışşın tüylerin ürperiyor
Belki körsün kırılmışsın telâş içindesin
Kötü rüzgâr saçlarını götürüyor.

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin...


Attila İLHAN