YARDIMLARINIZI BEKLİYORUM. TÜM ARKADAŞLAR VE SN.ŞEBNEM KARTAL CEVAPLARSANIZ ÇOK SEVİNİRİM

[Emel_Aydın]

MERHABALAR,
ŞAŞIRMIŞ DURUMDAYIM. ÖNERİLERİNİZİ BEKLİYORUM. DAHA ÖNCE MSJ YAZMIŞTIM. BEN ÇALIŞIYORUM.KIZIMA BABAANNESİ BAKIYORDU. VE 3 AY YURTDIŞINDA OLMASI GEREKTİĞİ İÇİN ANNEME BIRAKICAM DİYE. EVET GİTTİLER. ŞU ANA KADAR HERŞEY YOLUNDA. AMA KIZIMDA BİR HUYUNUN SON DERCE İLERİ BOYUTLARA GELDİĞİNİ FARKETTİM VE KORKUYORUM.
KIZIM 14 AYLIK. GELİŞİMİ ÇOK NORMAL. HAFIZASI ÇOK KUVVETLİ. GÖRDÜĞÜ BİR ŞEYİ KESİNLİKLE UNUTMUYOR. HER ŞEY NORMAL YANİ. AMA KÜÇÜKLÜĞÜNDEN BERİ DİĞER İNSANLARA KARŞI ÇOK YABANCI. BENDEN , ANNEMDEN YADA DEDESİNDEN BAŞKASINA KOLAY KOLAY GİTMİYOR. HERKESE KOLAY ISINAMIYOR. TAMAM BU DOĞAL OLABİLİR. AMA SON BİR İKİ HAFTADIR. YABANCI BİRİNİ GÖRDÜĞÜNDE BAYILICAK GİBİ AĞLIYOR. ÇOK İNATÇI OLDUĞU İÇİN AĞLAMAYA BAŞLADIMI SUSMUYOR.HERKESE YAPMIYOR. BİR KAÇ ÖRNEK VERMEK İSTİYORUM.
1- GEÇEN AKŞAM ARKADAŞIMIZA GİTTİK. ARKADAŞIMIN EŞİNİ GÖRDÜĞÜNDE AĞLAMA KRİZİNE GİRDİ VE BİZ GELDİĞİMİZ GİBİ GERİ DÖNDÜK.
2- AMCAM, BABAANNEM ŞU ANDA ANNEME GELEMİYOR. KAPIDAN İÇERİ GİRDİKLERİ AN KIYAMET KOPUYOR. AVUTMAK , ALIŞTIRMAK İMKANSIZ. AMA AYNI AKŞAM KARDEŞİMİN ARKADAŞI GELİYOR AMA ONA GİDİYOR ÜSTELİK ÖPÜYOR.
3- PAZAR GÜNÜ EŞİMLE BİR ALIŞVERİŞ MERKEZİNE GİDERKEN DEĞİŞİKLİK OLMASI NEDENİYLE KIZIMIDA GÖTÜRDÜK. O GÜNDE ACAYİP BİR KALABALIK VAR. TAM BİR CÜMBÜŞ. GİRDİĞİMİZ GİBİ ÇIKIYORUZ. ÇÜNKÜ KIZIM AĞLAMAKTAN HELAK OLDU.
3- MARKETE GİTTİĞİMİZDE GEZİNİRKEN ÇOK GÜZEL. AMA KAZARA BİR ADAMCAĞIZZ KIZIMI SEVME HATASINI YAPIYOR VE AYNI SONUÇ.
BUNUN YANINDA HERKESE KARŞI BÖYLE DEĞİL. BAZI KİŞİLERE DE İLK GÖRMESİNE RAĞMEN SICAK DAVRANABİLİYOR. GEÇEN GÜN ANNEMLE EPEY KALABALIK BİR YERE GİDİYOR. BAŞTAN MIZMIZLANIYOR AMA SONRA KEYFİNE DİCEK YOK.
YANİ BEN ŞAŞIRMIŞ DURUMDAYIM.
BU TÜR DAVRANIŞLARI TEPKİLERİ NORMAL Mİ? YANİ BAŞKALARINDAN BU KADAR KORKMASI? BU TÜR OLAYLAR ONU FİZİKSEL YADA PSİKOLOJİK YÖNDEN KÖTÜ ETKİLİCEK DİYE ÖDÜM PATLIYOR. ÇOK ÜZÜLÜYORUM. HATTA BU YÜZDEN OTURUP BENDE AĞLADIM. NASIL DAVRANMALIYIM? NASIL ALIŞTIRMALIYIM? BU GEÇİCİ BİR SÜREÇMİ ? NORMAL BİR TEPKİ Mİ? YA DÜŞÜNMEKTEN BAŞIM AĞRIYOR. LTF. BANA BİR YOL GÖSTERİN.

[yasemin]

merhaba,
ben kızımı bakıcıya verdiğimde ilk bir ay, kadının kocasınını ve kızını gördüğünde ağlamaktan nefesi kesilir bir halde kalıyordu. kadının evine gelen misafirlere de aynı tepkiyi veriyordu. bu süreç dediğim gibi bir ay sürdü ama sonunda herkese alıştı. bir de şimdi görsen öylesine dışa dönük, misafir gelsin diye çırpınan bir çocuk.
anlayacağın biraz sabırlı olman gerekecek.
sevgilerimle
yasemin...

[asceren]

Hiç üzülme arkadaşım. Benim kızımda o yaşlarda aynen öyleydi Şu anda 2,5 yaşında gittiğimiz yerlerde insan içine çıkamam bir oda hapis kalırdım veya dediğin gibi apar topar eve dönerdik.Kimseye sevdirmez morarıncaya kadar ağlardı. Zamanla alışdı. Tabiki yine yabancı birini gördüğü zaman bu seferde utanıyor mızmızlanmaya başlıyor. Kısaca arkadaşım çocuklar her gün yeni bir huy ediniyorlar. Kendini üzme....

[Hülya_Kurnaz_Braun]

[size=x-small]dikkatimi cekti,
anladigim kadariyla erkeklere karsi böyle davraniyor,
kötü bir rüyanin etkisinde kalmis olabilirmi, veya bilmeden ona kötü davranan biri, benim oglum kardesimin sevgilisine öyle yapmisti sesi cok gürdü kizin onu nerede görse kiyamet kopardi ve ona benzeyen herkese belirli bir yüz sac rengi veya ses tonu ona kötü birseyi animsatiyor olabilir . degisir üzülme[/size]

[*ece]

Sevgili Şirine,

Yazdıklarını okuyunca ben bu filmi görmüştüm demekten kendimi alamadım. Neden mi ? Anlatayım....

Kızım Ece şu an 21 aylık. 6 aylıktan 18 aylık oluncaya kadar aynı şeyleri yaşadık. 2 kez aynı arkadaşların evlerine gittiğimizde toplam yarım saat kalabildik evlerinde. Bir kez de geçen yıl Şubat ayında kardeşimin kızının doğumgününe gittik ve yine aynı olay, toplam yarım saat sonra kapıdaydık. Senin dediğin gibi bazı insanlara yapmıyordu ama çoğunlukla durum böyleydi. Üstelik geçen yıl bayram ziyaretlerinde de aynı şeyleri yaptı. Derken 18 aylık olunca kreşe verdik. Ve durum yavaş yavaş düzeldi. Şimdi bize misafir gelince pek yapmıyor, daha doğrusu çıkıp kucaklarına atlamıyor ama en azından bağırıp çağırmıyor. Biz buna da razıyız.

İnsanları yavaş yavaş tanıyıp, korkularını yendikleri düşüncesindeyim. Fazla üstüne gitmeden, zorlamadan yavaş yavaş insan topluluğuna alıştırmak gerekiyor sanırım.

Aslına bakarsan o korku, yani insanların evine gidip, kapıdan dönme korkusu öyle içime işlemiş ki, 1 yıldan fazladır kimsenin evine gidemez oldum. Ama sanırım eskisi gibi olmaz, özellikle de çocuklu aileleri ziyarete gidince pek sorun yapmayacak gibi geliyor bana, çünkü kreşten dolayı çocuklara alışkın ve oyun oynamayı seviyor

Kısacası bu zaman içinde düzelecek bir sorun, lütfen fazla dert etme...