dünyanın global bir vicdanı var mıdır?ENDONEZYA DEPREMİ VE DÜNYANIN TUTUMU

[mer_ve]

DÜNYANIN HER YERİNDE YAŞANIYOR BU TÜR OLAYLAR
HATTA AYŞEGÜL BUNUNLA İLGİLİ BİR FORUM AÇMITI...

SENİN ANLATMAK İSTEDİĞİN ŞEY BURDA BİLE OLUYOR

KİMİSİ HASTAYIM DİYE FORUM AÇIYOR,KİMİSİ KÖTÜ FORUMLAR AÇIYOR....

O FORUMLARDA ÜZÜLÜP BAŞKA FORUMLARDA KAHKAHA ATABİLİYORUZ.

YANİ ATEŞ DÜŞTÜĞÜ YERİ YAKIYO...

[vildanberkay]

Dünyanın global vicdanı olmali tabii...
Tabiki Endonezya depreminden sonra oyle cok üzüldük ki yılbaşı eğlencesi düşünmedik.
Ama şu da bir gerçek ki ateş düştüğü yeri yakıyor.

[Vildan]

Taş yerinde ağırdır Mine....

Marmara Depremi öncesi ben de T.V da gördüğüm deprem haberlerine daha duyarsızdım ama yaşadıktan sonra duyarlılığım arttı.

Evet bir yere kadar global bir vicdan olmalı ama geçim derdinde olan binlerce insana göre herhangibir yer de deprem olması evine götüreceği ekmekten önemlimidir ?

Marmara depreminden 3 gün sonra arkadaşımın düğünü vardı,artçı sallantılar devam ediyordu ve ben Erdal'a hamileydim

Yine de giyinip,makyajımı yapıp düğüne katıldım.Uzun süre düğünün yapıldığı otelde müzik çalınmadı ardından arkadaşımın dedesi orkestraya dönüp dans müziği çalmasını söyledi ve ekledi "savaş zamanı bile sığnaklarda düğün yapılırdı ve herkes dans ederdi" !

Bilmem anlatabildim mi ?

[DMT]

Yasananlar yasandigi yerde cok agir oluyorda,uzaktakiler gunluk kaygilariyla, yine bir vah tuhten sonra ugrasmaya devam ediyor.
Bu tur felaketlere, hic bir insan tanimiyorum ki uzulmesin,kendince tepkiler gosterip acilari icinde hissetmesin.Ama, dunya donerken o donmeye hepimiz payimiza duseni yasayarak eslik ediyoruz.
Ve malesef bizden uzaklarda olanlar, bize ugramazmis gibi, cok uzakta yasiyoruz.
Global vicdan mi, yoksa bireysel mi bilmiyorum ama,paylasilan her aci, paylasildigi alana gore hafifliyor bence.
Ates dustugu yeri yakarken, sicagini ve alevini hissetmeyi,binlerce kilometreler uzakta olsakta bilmeliyiz.Cocuklarimiza ogretmeliyiz diye dusunuyorum.

[Slippery Glittery Shoes]

Global Vicdan diye bir sey olurmu?

Pek tahmin etmiyorum. Eger oyle bir sey olsaydi bu kadar cok savas, bu kadar cok o"lu"m olmazdi zaten. Insanlarin vicdanlari kendilerinden uzaktakiler icin, aci cekenler kadar sizlasa bu kadar felaket arka arkaya gelmezdi sanirim.

Ben bu konuda biraz karamsarim galiba. Heleki, kendinden baska kimseyi dusunmeyen bencil toplumlar oldugu surece ya da aksam eve bir lokma ekmek goturme derdine dusmus insanlarin oldugu toplumlar oldugu surece bunun olmasi beklenemez.

Gunumuzde insanlar sadece kendi cikarlarini ve kendi emniyetini dusunurken etrafini hice sayiyor maalesef. E boyle bir durumda milletlerin ortak hareket edip, kendisinden baska toplumlarin duydugu acilari en az onlar kadar duyumsamalari imkansizlasiyor.

Boyle bir vicdan olamazmi?
Bir ihtimal, olabnilir ama bunun icin ilk once kisisel vicdanlari calistirmak gerekiyor. En yakinimizdakilerin acilarini hissederek , bizden sonraki gelecege acima ve yardim duygusunu isleterek bunu kazanabiliriz.

Eger bunu basarabilirsek(konusmaktan oteye gitmezse) cocuklarimiza birakacagimiz baris ve yardim dolu dunyaya hosgeldin diyebiliriz.


..derim ben.

[tansel]

YOK! Bu koşullar altında olamaz da.

Bu bir ütopya sadece: 'olmalı', 'keşke olsa'...

'İnsan Nedir veya Ne olmalıdır' sorusuna verebileceğimiz yanıtlar b durumu belirliyor.

Bir tarafta (nedense) etik bir 'İNSAN' kavramı var. idealize edilmiş, duyarlı, ...

Diğer yanda bir 'insan' gerçeği var: bencil, hırslı...

Bırakın depremde yardımı bir tarafa. denebilir ki 'o ülkelerin insanları ve yönetimleri eğer adam gibi olsalardı bu yıkımlar olmazdı. gelişmiş ülkelerde de deprem oluyor ama kimseya birşey olmuyor. Kendi düşen ağlamaz'. Buna gelene kadar bütün kaynakları 'gelişmiş' ülkeler tarafından talan edilmiş, bu nedenle açlık içinde kıvranan bir dünyaya karşı hangimizde ne tür bir umarsama var ? Oysa ki bu açlığın amamen sona erdirilebilmesi için sadece ABD'nin bir yıllık silahlanma harcamalarının küçük bir yüzdesi bile yetebilecekken.

Hadi bunu da bir kenara bırakın. İnsan ygarlığının sonu geliyor diye bangır bangır bağırıyor bilim adamları. yıllardır. "iklim değişiyor" diye. bu artık uzaktaki, başka insanların sorunu değil. doğrudan bizim sorunumuz. çocuklarımızın sorunu. Ne kadar umurumuzda ???

İnsan ırkı aptal bir ırk. ve sanırım doğa bitin aptal türlere yaptığını yapıp onu yok edecek sonunda. Bu da doğanın vicdanı. gerisi boş.

[derya_lount]

Genelde insan oglu olarak basimiza pekte birsey gelmeden bazi seylerin pekte farkinda olmayiz.. belki bu tur olaylar komsu ulkelerde olsaydi daha duyarli olabilirdik,, cunki endonezya hem kultur olarak hemde mesafe acidan uzak bir ulke pekte ulke hakkinda bilgisi oldugumuzu sanmiyorum bizim milletimizin gerci bu cogu uzak dogu asya ulkeleri icin gecerli.. bu ayni sey endonezyalilarin bizim ulkemiz hakkinda pekte birsey bilmedikleri gibi....

Kendim Endonezya da yasadim sunu soyliyeyim kendi hukumetleri bile kendi vatandaslari icin deprem oncesi veya sonra si icin; aciyan bir politika izlemiyorlar zaten pek kendi insanlari bile umrunda degil,, onlarin yasam sartlarini bir gorseniz.... zaten dogru durust bir evleri yokki kartondan evler lagim kanallari aciktadir heryerde sicanlar yada aradigin en kotu hastaliklar zaten sokakalardadir... o yuksek gokdelen binalarina bakmayin o sadece ulkenin %1 ni olusturu kendi zenginleri bizim zenginlerimizden bin kat daha zengindir vede kendi ulkeleri icin ve vatandaslari icin bir bagista yada yardimda bulunduklarini gormedim,...yada bir yardim politikalari yoktur.

Beni yalnis anlamayin tabi onlarda insanogludur... gerekirse yardim ettim yine ederim. ama diyecegim kendi ulkelerinin vatandaslari yardimda bulunmuyorlar... ulke nufusu zaten 350 milyona yakin bu sadece endonezya icin bahsediyorum ve bu yaklasik 17.000 adaciklardan olusuyor bazi adalara bile gidilemiyor bile, bazi adaciklar ve icinde yasayan insanlar daha gunumuzde bile yeni bulunuyor kendi dunyalarindan haberleri yok ilkel sartlarda yasiyorlar...

son olarak diyecegim... o bolgede adaciklarin cok fazla olmasi gecen tsunami depremlerinden sonra bu depremlerin tekrar olusmasi cok normal belkide yerine oturuyordur..

[nil_tu]

Bence YOK!!!

Nasil olsun ki??

Bencil bir dunyada yasiyoruz.Hepben merkezci olmusuz.

Guclu hep daha guclu,zayif hep zayif altta kalan,ezilen olmus gidiyor.Bireysel tepkiler,yardimlasmalar zamanla
buyuyup kitlelere ulasabilir ama bunun en buyuk bolumunu gelismis dunya ulkelerine mensup insanlardan bekleyebiliriz.

Cunku Turkiye'de yasayan asgari ucretle evini gecindirmeye
calisan,cocuklari icin deil gelecek yarin acaba karnim doyacakmi kaygisi olan iscinin bu olaylara ne kadar duyarli olmasi beklenebilir???

Dunyada genel anlamda global vicdandan sozedeceksek dengelerin uc noktalarda olmayan bir hayatin icinde olmak gerek diye dusunuyorum.

[Linde]

Marmara depreminden 3 gün sonra arkadaşımın düğünü vardı,artçı sallantılar devam ediyordu ve ben Erdal'a hamileydim
Yine de giyinip,makyajımı yapıp düğüne katıldım.Uzun süre düğünün yapıldığı otelde müzik çalınmadı ardından arkadaşımın dedesi orkestraya dönüp dans müziği çalmasını söyledi ve ekledi "savaş zamanı bile sığnaklarda düğün yapılırdı ve herkes dans ederdi" !

Ben Vildan'in arkadasinin yasli dedesine katiliyorum. Siginakda bile dügün yapilmali.. Tsunami de bile yilbasi kutlanmali. Bu insanligin sağ kalma stratejisidir.

Global olarak herkesin ayni yönde hareket etmesini bekleymeyiz. Bu aslinda dengeler icin iyi de olmaz. Biri aglarken biri gülecek ki dünyada sosyal, psikolojik, kozmik ya da ekonomik dengeler ayakta dursun. Bence belli basli yasam sartlarindan biri.

Ama vicdan ve yardim etme arzusu tabiki olayin bizi kisisel olarak ne kadar etkiledigine paralel, olaydan olaya degisen bir sey.
Kollektif vicdan bazi dönemlerde dünyadaki politik trendlere ve insanlar arasi örgütlülüge paralel olarak güclenip azalabilir.. Ama genelde kisi icinde hissettigi vicdanin sesine göre hareket ederse bu toplum icin en sagliklisi..

[hicran]

bireysel vicdanlarin global veya kollektif vicdani olusturmasi beklenir. Degisen dunya dengeleri, egoizm, bireysel tavirlarin desteklenmesi, manevi degerlerden cok maddi degerlerin on plana cikmasi vicdan olgusunun da yipranmasina yol acmistir.

icinde yasadigim toplumun vicdanini bile sorgulayacagim olaylara sahit olurken dunyanin global vicdani bana cok uzak bir kavram gibi gorunmekte...