Bizim evin orta yas krizli erkegiyle ugrasmak ruhumu ozgurlestirmeye basladi. Pilates kurslari cok populermis yogada yer buldum. Ergenlik hayatimda ilk defa duzenli bir spor activitesine kapagi attim. 20 yildir varligini unuttugum kaslar, burdayiiiiizzzz diyorlar hamliktan. Beni en mutlu eden kasim, karin kaslarim. Agrimalarindan mazosist bir zevk aliyorum sonunda dumduz bir karnim olabilecegi hayali ile...Bu aralar cocuklara pek sabirli davranamiyorum. Aksamlari masal okumak bile istemiyor canim. En ufak biseye sesimi yukseltiyorum. Taylan evvelki aksam, nerde benim eski annem, bize masal okuyan, iyi davranan annem, dedi. Ben bittim. Tamam yarindan itibaran eski anne olacam dedim ve titreyip kendime geldim bi parca.Dun gece uzuun bir masal anlattim, eskisi gibi anlatmaya da devam edecem. Yasamin yukunun stresini cocuklardan cikarmak niye! Bu arada orta yas bunalimi ile ilgili bayagi bilgi sahibi oldum. Cok faydali ingilizce bir metin var onu cevirip burada yazacam. Eminim siz de benim gibi adini koyamadiginiz, anlam veremediginiz pek cok evlilik problemine, ozellikle de erkeklerin aniden degisen davranislarina daha bir anlamli bakacaksiniz bu yazidan sonra. Oldukca uzun bi yazi ama bunu size kesin okutmam gerek, o yuzden konsantre olabildigim bi arada Turkceye cevirecem.
En iyisini yapıyorsun emin ol.
somurulerine de kulak tika. Daha dogrusu duy ama aldirma...Gül gec! OK esin orta yas krizinde...OK destek oluyorsun, zaman taniyorsun, durumla bas etmek icin agriyan karin kaslarindan zevk aliyorsun ve fakat lutfen evdeki acigi kapatmak ve sucluluk hissine kapilmamak icin cocuklarla iliskini "hicbirsey yokmus gibi" surdurmeye calisma! Yaw ustelik hepimiz insaniz be! Zaman zaman annelikden sIkilmaya dibine kadar hakkimiz var :=) 
