Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) - 3

[hakem]

KLİNİK BULGULAR
Dikkat Azlığı : Ailelerin ve öğretmenlerin en çok yakındığı bulgudur. Genellikle “sesleniyorum, sanki beni duymuyor.” , “hiç dinlemiyor” , “ödev yapması çok zor, hemen sıkılıyor.” ,”hiçbir işi tamamlamıyor.” şeklinde yakınmalarla karşılaşılır. DEHB’li çocukların dikkat süreleri diğerlerine göre daha kısadır. Dikkat azlığı, çocuğun başladığı işi bitirememesine, dersi dinleyememesine, eşyalarını sık sık kaybetmesine, öğrendiklerini unutmasına ve başarısızlığa neden olur.
Aşırı Hareketlilik : Daha anne karnında “kıpır kıpır” olarak tanımlanırlar. Yerinde duramama, yemek yerken, ders çalışırken, hatta tv izlerken bile ortaya çıkar.
Tepkisellik : Davranışları kontrol edememek, sorunlara yol açar. Sırasını bekleyememek, söz verilmeden konuşmak, başkalarının sözlerini kesmek tepkiselliği en sık rastlanan sonuçlarındandır. Çoğu kez bu çocuklar çevreleri tarafından “ gözü kara” olarak nitelenirler.
Dil Gelişimi : Dilin kontrolünde sorun vardır. Hızlı konuşma, kelimeleri atlama, telafuz hataları sık görülür.
Bellek : Söylenen dikkat etmeme ve algılamadaki bozukluk öğrendiklerini unuttuğu kanısı uyandırır. Sorun dikkatini topladığında bilgiyi öğrenmek ve depolamakta değil, gerek olduğunda ve uygun yerde çıkarıp kullanabilmektedir. Yapması istenen şeyleri eksik yapması, getirilmesi isteneni yanlış ya da eksik getirmesi, ödev unutması daha çok dikkat eksikliğine bağlıdır.
Zamanlama ve planlama : Dersi ve görevi zamanında yetiştirmesi, işleri öncelik sırasına koyması zordur. Yaşadığı yer, odası dağınıktır. Aradığını bulamaz, eşyalarını unutur, kaybeder. Açık bırakılan kapaklar, çekmeceler, çantalar sık sık tartışma konusu olur.
Uyku Sorunları : Uyku sorunları sık görülür. Uykuya dalmada güçlük en sık rastlanan uyku sorunudur. Uyku sorunu erken bebeklik döneminde de belirgindir.

ÖNEMLİ NOT : BU KRİTERLERDEN PEK ÇOĞU ÇOCUĞUNUZA UYGUNLUK GÖSTERSE DE, GERÇEK TANI ANCAK UZMAN BİR HEKİM TARAFINDAN KONULABİLİR. BU YAZI SİZ ANNELERİ BİLGİLENDİRMEK AMACIYLA AKTARILMIŞTIR.


Kaynakça
Semerci,B;Turgay,A. Bebeklikten Erişkinliğe Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu, Alfa Yayınları,2007

[cesur]

evet bunu en ıyı anlayabılırım cunku aynı seyler benım oglumdada var oncelıkle sunu soylemek ıstıyorum bu sıte cok guzel butun derdımı paylasabılıyorum ınsanın hıc canı sıkılmaz .ben buyuk oglum ta 1 yasındayken yasamaya basladım tabı nerden bılıyım boyle bır rahatsızlık oldugunu buyuk oglum gecen sene okula basladı ama nasıl basladı ogretmen benı hergeun yanına cagırıyordu kızıyordu butun velıler sıkayet edıyordu oglumu cok utanıyordum okula gıtmeye sonra ogretmen ve okulun rehber ogretmenı benı cagırdılar psıkıyatrıden gun aldıklarını bunun boyle devam edemıyecegını soyluyordu bende zaten randevuler hep dolu oldugu ıcın gun alamıyordum ümranıye devlet hastanesınınden ıyı oldu dıye dusundum .gıttım ama oglum kıpır kıpır normalde cok akıllı bır cocuk 5 yasında kendısı ogrenmıstı hem okuyup yazmayı doktor sorular sordu kac aylıkken yurudu ne zaman konustu sınırlımı dıye dahası da var tabı ogretmenının hazırladıgı rapor kocamandı goz teması kurmadıgı sureklı bırden cıglık atması dersten kacıp kaybolması sıkıldıgı sakarlıgı arkadaslarına saldırgan oldugunu benden bıle korkmadıgını daha neler neler sonunda 2 kere fılan gıttık ve ılac verdı ılac bır ıse yaramadı tekrar doktora bu sefer ılacın dozunu yukselttı bu seferde ılac yan etkı yapıyor kusuyor bas agrısı bende oglumu ne olursa olsun cok sevdıgım ıcın kestım .suan 2 .sınıfta aynı sorunlar yıne var artık bende yoruldugumu anladım sız olsanız benım yerımde ne yapardınız