Kuzey'de karar verdim ceviz'i kesicem.
Kuzey'de karar verdim ceviz'i kesicem.
ya göründüğün gibi ol,aynur-anneoldum yazdı:
medip yazdı:
çift kişilikli anne,
anne içinden anne çıkıyor matruşka aynur
sen böyle yaparsan asıl çocuklar psikopata bağlıycak
haaa haaa
hadi ayşima kurtardı kendini.. böyle devam edersem Kuzey, tam "kuzey-güney" gibi olacak..
ya da olduğun gibi görün
ya kır bacağını otur evinde, çalışıyorsan da çocukları boşa umutlandırma
yaa bir de calisan kadinlar gunduz iste bizim kadar yorulmuyor belki ama (ayakta i$ yapanlar haric tabii) aksam eve gelince yardimcisi-temizlikcisi olmayanlar da evin icinde kosturuyorlar, yemekti bilmemneydi...o da cok fena...
benim bir tanidigim vardi, cocugu dogdu, ilk 2 ay annesini evine cagirdi yardim vs derken, e tabii ananenin de kocasi isyan bayragini cekince, kizimiz bu sefer cocugunu annesine birakti...cocuk butun gun ananede, anne aksam i$ten kocasiyla gelip cocugu 1-2 saat sevip, yemegini de yiyip, bebegi de ananesine birakip kendi evine gidiyordu...haftasonu gelince cuma aksamindan bebegi-ananeyi kendi evine goturuyordu ki haftasonlari rahat etsin, pazar aksami gene geri postaliyordu... boyleleri de var yani...
bi de bişey diycem çalışan anne vicdan durumum halen devam ediyor. tamamen işten ayrılırsam bitecek galiba...
bi de ne oldu anlatayım gece 1 de yatmıştım Kuzey sabah 5'te uyandı. (annem de bende).. illa ben bakayım yada Gül (yardımcı) baksın sen uyu diyo. anne git yat uyu dedim. ben oğluma kıyamıyorum annem de bana kıyamıyor.
Ev yoruyor insanı,bide akşam işten gelen koca ne yapıyorsun bütün gün diyince işler çığrından çıkıyor :-x
bugün işe geldim dinlendim valla.
bi de canommmm salı ve perşembe günleri beni cepten arama telefonda laflamaya vaktim yok.. iki keredir cevapsızını görüyorummm dönemiyorum sana kuzum.
dunku foruma yazdıgım cevabı copy yaptım,yormayın benı
hem calısıp hem anne olmak modern kolelık bana gore.hergun arkadaslarımın (cogununda ıkı cocugu var) mızıltılarını duymaktan bıktım :S merve bebekken yasadıklarımı anlatsam zatı destan olur
elıme gecen ılk fırsatta gonca parası yemeyı planlıyorum ısallah nasıp olur yeter calısıp kazandıklarım. az oz huzurlu mutlu
cok zaman h.sonu bol streslı yogun tempodan kazandığım paramı yemeye bıle halım kalmıyo
ımza
bugulerde ısten gucten bıkan sıngle momm
vallahi aynur, aynı şeyleri ben eşimin çalıştığı haftasonları yaşıyorum...aynur-anneoldum yazdı:
Salı,Perşembe günleri işe gitmiyorum. Gitmediğim günler Kuzey sürekli bacaklarımda, Ayşima akşamdan yarın okuldan alınacağına dair kağıt imzalatıyor, Murat evde dışarıda yapılacak angarya işleri tembihliyor...
Çocuklarla bir yoruluyorumm ki hiç bişey yapamadan gece oluyor.
Çalıştığım günler, işten gelipte çocuklarla tane tane konuşan, onlarla oynayan, tepesine çıkaran aynur'un yerine, çalışmadığım bu günler akşama doğru tam bir psikopata dönüşüyorum.
AAAAAAAA! diye bağırarak arkama bakmadan kaçasım geliyor.. ama olmuyor tabii..
kesinlikle çalışmak güzel..
Valla hanımlar, ben 30 kişilik bir şirketin genel müdürüyüm. Çok rekabetçi bir sektördeyim. Ciro ötesinde karlılık hedefim yüksek. Toplantılar, sunumlar, problemler, giyim, kuşam, kuaför vs vs vs....yani kariyer ki kariyerinde başarılı erkeklerin arkaısnda kadınlar vardır. O kadınlar evi çekip çevirir de erkekler eve kafa yormadan işi güç ile ilgilenir. Benim öyle bir lüksüm yok. Çünkü ben kadınım...
Ayrıcana bekar bir anneyim. Yani öyle eve geç gitsem de oğlanla babası ilgilenir yahut dur şunu da eşime devredeyim yahut dur bu disiplin de babadan gelsin yahut yok bu konuyla da bir zahmet babası ilgilensin lüksüm de yok...eve enerjik gitmek ve oğlumla ilgilenmek zorundayım...
İlave olarak ailem İstanbul'da değil, yani hadi bunaldım oğlanı büyüklere ya da şuna buna bırakıvereyim alternatifim de yok...
Dahası iyi beslenme, düzenli olma, sağlıklı yaşam, okur yazarlık, kendine vakit ayırma, spor, sosyalleşme gibi her birşeye de bulaşmak isterim...
Geçmişte 2 sene evde kalmışlığım da (dışardan iş yaptım) var. O süreçte yardımcımın olmadığını dönem de var. Yani şu anda gündüzlü yardımcı olsa da, ev işini de yemek yapmayı da yani ev kadınlığını da bilirim...
Şimdi bana hangisi daha zor deseniz:
Bilmem ki derim size...Ben bunların hepsini yapabiliyorsam, zamanında çalışan, zamanında çalışmayan, zamanında evli, zamanında bekar, ama 12 senedir anne, ama kendimi bildim bileli para kazanmak zorunda olan bir kadın olduysam ve evet tüm bunları ben yapabildiysem herkes yapar. Ve zorluk falan da olmaz. Oğlum da maşallah pırıl pırıl. Yani çalışan anne mi çalışmayan anne mi falan onlar işin en kolay tarafı. Hayata dair sorumlulukları tek başınıza üstlendikçe asıl zorluklar başlıyor. Onu demek istiyorum...Ve ve o bile halldeiliyor, bir de bunu demek istiyorum.
Ben eve gectiğimden beri, hiç bitmeyen bir bunalım, depresyon, ve psikopata sarma halindeyim Ama sanırım bu kişilikle alakalı. Evde çok mutlu olan tanıdıklarım var Ben, bazı kadınlar iş kadını doğar, bazıları ev kadını doğar diye düşünüyorum. Bunlardan herhangi birini, çeşitli nedenlerle diğeri olmaya zorlarsan, sonuç benim gibi olur diye düşünüyorum