evime gelen birine asla surat yapmam her ne olursa olsun...
paylaşabilirim bişey varsa ama surat yapmam ...
evime gelen birine asla surat yapmam her ne olursa olsun...
paylaşabilirim bişey varsa ama surat yapmam ...
Aylin hanım,
Misafire surat yapma da kaynanacığımın üzerine kimseyi tanımam. Öyle ki bize gelen misafir 2. kez gelmek istemez, biz gelmeyelim siz gelin derler
Çok samimi arkadaşlarımız huyunu bildiğinden onu takmazlar ve gelip giderler ama samimi olmadıklarımız tekrar gelmeye çekinirler. Kadın öyle surat yapıyor ki inanamazsınız, zaten olmadı duvara döner oturur
Ben ve eşimde çok güleryüzlü, misafirperverizdir. Kaynanacığın açığını ise elimden gelenin fazlasıyla kapatmaya çalışırım hep.
bize hep misafir gelsin isterdim. misafir geldiği anda annem hasta bile olsa ayaklanır morali bozuk bile olsa kahkahalarla gülerdi çünkü.
misafirin yanında moralim bozuksa bilmeden belli ettiğim olmuştur belkide ama çok yüksek özen gösteririm güler yüze.
Misafire surat asmam, ama misafirliğe gittiğimde surat astığım olmuştur
Bne hiç gitmek istememişimdir keyfim yoktur kocamla kavgalıyımdır bana emrivaki yapmıştır, hiç konuşmadan oturdum yani yaptım bunu
Ama gittiğimiz yer yakın arkadaşlarımda onlara çaktırmadan söledim, benm suratım eşimeydi
Bizde de misafire surat asılmaz.
Ben de misafirlikte gittiğim yerde hissettiğim an bir daha gitmem oraya....
Aynen bizde de durum bu ama eşimin yüzünden anlaşılır durum, herkes neyin var hasta mısın diye sorar kendilerinedsimay yazdı:
ben eşimle tartışmış ya da bir sorunum varsa asla surat yapmam, kimse anlamaz, eşime de tavır yapmam ki misafirim rahatsı zolmasın diye.. hatta misafir gittikten sonra eşim barıştığımı düşünür ama ben tekrar başa dönerim..
Eşimle kanlı bıçaklı olsak misafir kapıdan girdiği anda herşey değişir bırakın kanlı bıçaklı olmamızı kavga ettiğimizi bile kimse anlayamaz misafir her zaman baş tacıdır ama misafir gittiği anda küslüğe devam
Anam anam babam canımıza okurdu eve misafir geldiğinde surat asan olursa... Herkes güzelce giyinecek, güleryüzlü olacak, ne var ne yoksa ikram edilecek ve misafir her daim rahat ettirilecek... Katı kuralları vardı babamın... Biz de böyle yetiştik...
Bu sebeple misafirliğe gittiğimde de surat asılırsa çok bozulurum ben... Hatta evine gittiğim kişi, ben otururken çocuklarına bağırsa bile alınırım valla... "Benim gittiğime sinirlendi de çocuğa bağırıyor" diye...
Çok alıngan gördüm kendimi...
Bizim evimize akşamları akrabalar çok gelmez oturmaya filan... Eşimin akrabaları hiç gelmez zaten de benimkiler ara-sıra gelirler... Dolayısıyla onlar geldiğinde de ben güleryüzlü olurum eşimle kavga bile etmiş olsak... Sonra onlar gidince eski kavga devam ederken, yenisi de eklenir... "Ne o akrabalarına gülüyosun onlar gidince bana surat asıyosun" kavgası...fulya_beril yazdı:
Aynen bizde de durum bu ama eşimin yüzünden anlaşılır durum, herkes neyin var hasta mısın diye sorar kendilerinedsimay yazdı:
ben eşimle tartışmış ya da bir sorunum varsa asla surat yapmam, kimse anlamaz, eşime de tavır yapmam ki misafirim rahatsı zolmasın diye.. hatta misafir gittikten sonra eşim barıştığımı düşünür ama ben tekrar başa dönerim..
Tövbe tövbe diyim bari ne diyim...
Gelene de bir yere gittiğimde de surat yapmam.
Kimisi de çeke çeke zorla evine çağırır, sonunda ayıp olacak artık der gidersin, a a bu da nereden çıktı muamelesi yapar. İşte o zaman hakikaten sinir olurum