ben çocuğuma hayır derim ama dinlemez
ben çocuğuma hayır derim ama dinlemez
Anne modeli aynı ben..)
Asla hayır demeyenlerden değilim ama alışveriş merkezinde beğendiği bir oyuncağı elinde gezdirmesine karşı çıkmam,sadece etiketi üzer,inde olur,giderken de bırakırız...
Tabağımdaki yemeğe dalmış,su istemiş,dondurma istemiş bunları da önemsemem doğrusu...Sonuçta o kendisini gezdirmek için çıktığımı düşünen bir yaşta ve gün onun günüdür..Müsamaha gösteririm yani şımarıklığına...
Bas bas bağırarak şarkı da söyler,çay bahçesinde gözüne kestirdiği birinin yanına gidip konuşur da...Konuşmaya gittiği yetişkin bundan rahatsızsa bu o yetişkinin sorunudur benim için..Çünkü üstüne başına atlamayıp,bir kaç soru soran 3 yaşında sosyalleşmeye çalışan minicik bir kızdır...
Kızımın pusetini kullanmak isteyen çocuklar da çok..Gözetimim altında izin veriyorum buna çünkü o da bir çocuk sonuçta...
Su isterken de bağırabilir çocuklar,gocunmam bundan..)
Bilemiyorum..Doğru olan belki sizsinizdir ama ben biraz large bir anneyim bu konularda..Aslında large olmaktan ziyade,çocuğun yaşıyla orantılı davranışlarına sabır gösterip,inatlaşmamayı tercih ediyorum...Küçük küçük kontesler ve beyefendiler yetiştirmek adına ne kadar çok şeyden kısıtlayıp "ayıp,terbiyesizce davranma,günah"gibi yaklaşımlarla sıkıyorlar çocukları bir bilseniz...Küçükken yapması gerekenleri yapmayanlar da büyüyünce arıza bir tip olup çıkıyor işte...
Tabi aşırı dengesiz,hırçın ve saldırgan çocukları bir tarafa bırakarak yazdım ben bunları..
Çocuk onlar,bırakın diledikleri ses tonuyla ve lakayt hareketleri ile iletişim kursunlar..Bunlar zamanla değişir...kocaman kadın ve erkek olup da "suuu suuuu"diye bağıran kaç kişi var ki???
Disardayken olay cikmamasi icin anne her seye "Evet" demis olabilir...Cocuk kendini yerden yere atarsa mahcup olmamak icin...
Bir de uc yas sendromu var.
Ben mahcup olmaktan cekinmem, ccouklarimin disarda olay cikardigi da oldu, gayet sakin sekilde dedigimden donmedim...Hatta yuruyup giderim...Onlar da eninde sonunda tipis tipis takip ederler.
Annenin disarda farkli davrandigini bilince cocuklar, ona gore kullaniyorlar biraz...
Burayı anlayamadımluna_lovegood yazdı:
Etiketini kopardı, annesi sakladı.
kopan etiketi oyuncakla rafa gizlemiştir...ben öyle anladımTontino yazdı:
Burayı anlayamadımluna_lovegood yazdı:
Etiketini kopardı, annesi sakladı.
Geçenlerde eşimin kuzeninin yazlığına gittik..Kızı 8 yaşında,3. sınıfa geçti..
Hayatımda bu kadar şımarık bir kız çocuğu görmemiştim,ilk kez görmüş oldum..
Sırf evde kimse kendisiyle ilgilenmiyor diye eline aldığı bir sürahi suyu halının ortasına dökmeler mi dersiniz,tabağındaki köfte bitince yerlere yatıp ağlayarak yeni köfte istemek mi dersiniz,geceyarısı dondurma diye tutturup bebek gibi ağlamak mı dersiniz..Velhasıl elimin tersiyle kocaman bir tokat yapıştırasım geldi,yalan yok resmen tiksindim..
Benim oğlum da 7 yaşında ama Türkçe anlıyor."yapma" ne demek biliyor ve zaten ben ona yapma demeden de neyin doğru neyin yanlış olduğunu ayırabiliyor..
Ordan ayrılırken oğluma bazen çok haksızlık ettiğimi düşündüm..
Ve senin görümcen gibi,ne anne ne de baba "dur kızım yapma" demediler..
Bir de asıl kızdığım bu kıza sırf elinde mıncıklasın ,oyalansın diye civciv almışlar..Kız bunları yıkıyor,elinde oyuncak gibi sıkıyor vs. :-x
Dayanamadım,onların da canlı olduğunu hatırlattım ama "sana ne" dedi bana da..
Görümcenle barıştın mı?
Ben large bir annemiyim kendimi bilemedim. Cokda hayir kelimesini kullanmam ama kizim dozunu bilir genelde.Cok simarik bir cocuk degildir aslinda.Yapisal olarak yani
Sadece sunu soylemeliyim.Kizimda en kizdigim ,herhangi bisey isterken aglayarak ifade etmesi.Istedigi bir seyi guzel guzel konusarak aglamadan tane tane konusarak ifade etmesi.
luna_lovegood yazdı:
SEM.NURS yazdı:
tık tık tahtaya vur ve kınama
Benim çocuğum öyle değil demiyorum ki, nasıl yapsam da öyle olmasın paniğindeyim şu an
Biraz fazla rahat sanırım görümcen kuralları öğretmeli tabiki hayır demeli benim kızım da çok şükür ben böyle şeyler yaşamadım ama şunu görüyorum anne ne yaparsa yapsın
çocukda yoksa olmuyor sanki, yakın bir arkadaşım anaokulu öğretmeni öğrencilerimi eğitiyorum ama kendi kızımda başarılı değilim diyor 5 yaşında kızı ve çok zorluyor onu dediğim gibi çocukdan çocuğa değişiyor Nil
Bizim soyle bir davranisimiz var; kizimiz baskalarini rahatsiz etmedigi surece istedigini yapabilir. Oyuncak gezdirmeye gelince, eline almak istediginde sorar ve ben elinde gezdirebilecegini ama satin almayacagimi soylerim o da ona gore eline alir, sonunu bilir yani. Ama hic kimsenin tabagina saldirma durumu falan olmadi, ya da bir baskasinin oyuncagini, malini elleme gibi durumu olmadi. Her zaman sorar, izin verilirse eller.
Butun bunlarin en basindan itibaren cocuga ogretilmesi taraftariyim, sonra basa cikmasi cok zor oluyor. Bir de bir seye bir kez hayir dedikten sonra cevabi "evet"e cevirmemeliyiz, bunu cok cabuk suistimal ediyorlar. Cocuklar kurallar icinde yasamayi seviyorlar, genelde herseye izin verilen cocuklar mutlu degillerdir, cevrenizde bir gozlemleyin, nereye saldiracagini, ne yapacagini bilemeyen arsiz gibi oluyorlar. Ama belli seyleri yapabilecegini, belli seyleri yapamayacagini bilen cocuklar daha duzenli ve daha mutlu oluyorlar. Bilemiyorum bu benim gozlemlerim, yanlis diyebilirsiniz.