selam başkanım.iznin olursa bende eski eşyalarımızdan bahsedebilirmiyim.diyorum ve bahsediyorum. ilk okula gittiğm yıllar.bir gün okuldan eve geldim ,babam bir kutuyla uğraşıyor.neyse kutuyu açtı çalıştırdı.bu ne baba dedik tv dedi.ilk tekevizyonu görüşüm.ama ilk açtığında izlediğimiz görüntü karıncalanmaydı.babam bile bozuk sanmıştı. sonra öğrendikki her saat yayın yok sadece belli zamanlarda.hayatımızı çok değiştirmişti,bazen çok kızıyordum bu kutuya.akşamları yemek yerken radyoyu açar babam ajansı dinler .sonrada radyoda piyesler vardı bize dinletir .ve bu piyesler hakkında ailece konuşmalar yapardık.bazende annanneme gider bahçede dut toplardık.ama bunun gibi bir sürü şeyi uzun süre yapamadık.çünkü evimizde artık hep misafirler vardı .herkes tv izlemeye geliyordu.büyükler olmadığı zaman bile çoçuklar hep bizde olmaya başlamıştı.o kutu kapalı bile olsa açılmasını bekliyorlardı.artık kadınlar rahat otursun diye babam evden gidiyordu.iki hafta sonra babam bu kutuyu koymak için uzun 3 gözlü sehpalar çıkmış ve görüp almış .eve bunu taşırlarken ,nedir o baba dedim.televizyonun sehpası deyince o tahtaya yumruklar atmıştım.sonra babam benimle bir konuşma yaptı.ertesi gün annem televizyon bozuldu dedi.çok uzun süre bizde izlemedik.ama bir gün öğrendimki aslında bozulmamış.babam benim için üzülüp tek çare bunu görmüş.