Bu sabah mail olarak geldi, paylaşmak istedim. Bazen hepimiz unutuyoruz.... unutmayalım....
_________________________________________
Bir grup ögrenciden Dünyanin Yedi Harikasi’nin neler oldugunu
düsündüklerine dair bir liste yapmalari istenir. Aralarinda anlasmazliklar
çikmasina ragmen asagidakiler en fazla oyu alanlardir:
1)- Misir’in Büyük Piramitleri
2)- Tac Mahal (Taj Mahal)
3)- Büyük Kanyon (Grand Canyon)
4)- Panama Kanali
5)- Empire State Binasi
6)- St. Peter Bazilikasi (St. Peter’s Basilica)
7)- Çin Seddi (China’s Great Wall)
Ögretmen oylari toplarken, sessizce duran bir kiz ögrencisinin henüz
kagidini vermemis oldugunu farkeder. Sonra ögrencisine kendi hazirladigi
liste ile ilgili bir problem olup olmadigini sorar.
Kiz ögrenci ise “Evet, biraz. O kadar çok sey var ki, bir türlü karar
veremiyorum” der.
Ögretmen de ögrencisine “Peki, söyle bakalim senin listende neler var,
belki biz sana yardimci olabiliriz” der.
Kiz ögrenci önce duraksar ve sonra okumaya baslar: “Bence Dünyanin Yedi
Harikasi :
1)- görmek
2)- duymak
3)- dokunmak
4)- tatmak
5)- hissetmek
6)- gülmek
7)- ve sevmek...
Odada sinek uçsa sesi duyulacak sekilde bir sessizlik oldu. Basit, siradan
ve normal olarak düsündügümüz ve gözden kaçirdigimiz seyler gerçekte ne
kadar da mükemmeldirler.
Samimi bir hatirlatma: Hayattaki en degerli seyler satin alinamayanlardir.
Sevgilerimle,
