off çok canım sıkıldı

[umut]

Nartaneleri yazdı:
Canim yaaa hanginize üzülecegimi sasirdim Özlercim
ama bu yaslarda sanirim cocuklara cazipmi geliyor ne
ama anlamis hatasini bence korktu herhalde ondan yalan söyledi

Günseli sağol canım.

Elif korktu tabi korkmaz olur mu?

Ben öyle bir sordum ki çantanda ne var diye

[Nartaneleri]

umut yazdı:
Ya aslında ben de fazla kızmak istemezdim şimdi sakin düşününce hata yaptığımı anlıyorum ama o an sıkıntılı bir anımdaydım ve kartları Elifin çantasında görünce müthiş sinirlendim.

Resimde cok tatli cikmis yaaa nasil kiydin surata bak isiririm ben onu ama hakli yere sinirlenmis ve kizmissin tabi ama oda anlamis annesi yapmaz bi daha of ne diyecegimi sasirdim öperim ikinizide

[ayben]

hememn aklıma geldi okuyunca yazdıklarını
ilkokula başladığımın 2, yada 3, günüydü daha uzun boylu bir kızla aynı sırada oturuyoruz sıranın altında bir kalem kutu bulduk hemen kız içindeki kalemleri aldı kalem kutuyuda aldı bana verdi bende sagol kalem kutum var dedim ısrar etti buda senin olsun diye bende aldım kalem kutuyu cantama koydum çocukluk işte demekki idrak edemeşim olayı hediye gibi bir şey sanmışım eve gittim annem neler yaptınız okulda dedi ben anlattım kalem kutuyu gösterdim hiç bir şey demedi annem otur biraz akşam baban gelsin dedi akşam babam geldi konuştuk babam dediki yarın ilk iş okula gidince öğretmenine her şeyi anlatıp bu kalem kutuyu vereceksin tamammı dedi
bende tamam dedim
ertesi gün okula babamla gittik önece babam dersten önce öğretmenimle konuştu sonra ben ilk derste öğretmenime anlatıp verdim kalem kutuyu o gün sınıfta yeni oturma planı yapıldı ben bayum kısa oduğu için en önde oturdum o kızda en arkada
ben hiç bir anlam yükleyememiştim neden kalem kutuyu aldım neden iade ettim zatende çok düşünmemiştim konuyu
akşam eve gittiğimde aynı kalem kutu kırtasiyeden alınmıştı ve babam bana verdi
belliki çok begenmiştin işte aynısını aldım sana bir daha başkasına ait bir şeyi asla almayacaksın bu hırsızlıktır diye epey bir konuştu babam
ve o kalem kutu en değerli şeyim oldu birden lise bitesiye kadar kullandım o kot kumaştan iki cepli kalem kutuyu

[Essie]

harry_potter yazdı:
O yaşlarda daha hırsızlık ve yalanın ne olduğunu tam olarak idrak edemiyorlar. Deniz ilkokul 1'e başlarken veli toplantısı yaptı okul. Toplantıdan aklımda kalanlar;

çocuklarınız buradan başka çocuklara ait eşyaları evlerine getirecekler. Getirecekler diyorum daha getirmeyeniyle tanışmadım. İki değişik yolla gelir. Birincisi farkında olmadan çantasını toplarken masada ne var ne yoksa çantasına koyar getirir ikincisi çok beğenir alır getirir.

Yaptığının yanlış olduğunu bilmediğinden siz onun üzerine gittikçe merak uyandırıcı ve çalmaya hevesli olur. Bu bir hastalık halini alır.

Ne yapmalısınız; öncelikle çocuk okula başlarken çantasında ne varsa çantası ve kıyafeti dahil hepsine isim yazın, çocuğunuza bu ismi gördüğün eşyaların hepsi senindir, okulda bunların hiçbirini unutma diyeceksiniz. Böylelikle hem kendi eşyalarına sahip çıkmayı ve ayırt etmeyi öğrenecek hem de alması ve almaması gerekenleri ayırt edebilmiş olacak, bilinçlenecek.

Çocuğunuz çantasında bir eşya ile eve gelirse eşyayı çıkartın ve "aa kızım/oğlum bak çantanda sana ait olmayan birşey buldum. Bunun çantanda olması ne yanlış değil mi, yarın ilk iş önce bu eşyayı sahibine ver, kimbilir kaybettiği için ne üzülmüştür. Kaybolmadığını sadece senin eşyalarına karıştığını ve tekrar bulabildiğini görünce kim bilir ne sevinecek, sen de onun adına seviniyor musun?"

Eğer çocuğunuz bunu sürekli yapıyorsa bunu bir hikaye yoluyla anlatmalısınız fakat mutlaka eşya geri verilmeli ve gerekirse mutlaka çocuk özür dilemeli. Özür dileyeceği ortam oluşmamasını sağlamasını öğrenmiş olur.

Aklıma geldikce yazarım. Bu yıl 2.sınıfı bitiriyor Özlercim, bu yüzden aklıma parça parça geliyor.

Hanüz başımıza gelmedi çok şükür.
Kızım akşamları mağazaya geldiğinden dolayı prosedürleri artık ezberlemiş gibidir.
Parası ödenmeden hiç birşey alınmaz , bunu bizim mağazadan istediği birşey olduğunda kendi parası ile alaraktan yapıyor.

Ama böyle birşey olduğunda da yukarıda yazılanlar çok mantıklı geldi bana.

[medip]

Burçin'in yazdıklarını okudum, güzel öneriler.

Bizim de oyuncak günümüzde gönderdiğimiz oyuncakla birlikte bir keresinde ezik metal bir araba bulmuştuk Edip'in cebinde. Neden aldığını sorduğumda hiç kimseye ait olmadığı için yerde bulduğunu söylemişti. Gerçekten de okula ait bir oyuncakmış ama bu sahipsiz ve sahipsiz dahi olsa alınabileceği anlamına gelmemektedir doğal olarak. Bunu aynen kendisine söyledim ve sahibi olsaydı ne kadar üzüleceğini anlattım tıpkı kendisine ait bir oyuncağın yanlışlıkla başkası tarafından alındığında kensisinin üzüleceği gibi, tıpkı Burçin'in verdiği örnekteki gibi. Ertesi gün öğretmenine iade etmesini istedim..

Edip, hırsız ne demek biliyor sanırım, hırsızlar denzi otobüsünde olurlar şahit oldu..
Bir de annebabasının elini annebabası izin vermeden bırakan çocukları da hırsızlar alıyor haa, bir de arabamızı ygunsuz bir yere bıraktığımızda da hırsızlar alır diye endişe ediyor.

[Anci]

umut yazdı:
Burçin teşekkürler bilgiler için,

Sahibine geri verip özür dilemek bunların ikisini de Elife yaptırdım fakat biraz sert çıktım ona.Şimdi çok üzgün ve uyuyor.

Ben de biraz sakinleşeyim uyanınca oturur konuşurum tekrar.

Bir kez daha deneyeceğini sanmıyorum çok utandı ve üzüldü çünkü.

Umarım da denemez.

Üzülme bence Özler,bırak o üzülsün biraz,yaptıgının yanlışlığını anlamaya çalışsın.Gerçi çok küçükler ama doğruyu yalanı çok ta iyi biliyorlar.

Maalesef benim oğlumda da arada minik yalanlar oluyor.En son bugün çok sinirlendirdi beni ve yalan söylemek kesinlikle bir daha tekrarlanmayacak,bu çok önemli yoksa ceza var dedim bakalım ne yapacak ?

[bebisim]

Özler'cim, geçen yıl anasınıfında iken biz de aynı durumu yaşadık. Üzüntünü o kadar iyi anlıyorum ki, Kitap, cd ve oyuncak alıp çıkarken, kapıda alarm ötmeye başladı, ama ben hala uyanmıyorum Sonra Arda Deniz'e oğlum bir şey mi aldın deyince, önce yok dedi, sonra cebindeki oyun kartlarını görünce eşim de ben de şok olduk. Eşimin ilk defa o kadar kızdığını hatırlıyorum. Senin de dediğin gibi görevli, üzülmeyin efendim, çocuktur, oluyr böyle şeyler deyip, bizi sakinleştirmeye çalışıyor. Nasıl çıktığımız hatırlamıyorum, yol boyunca kızdık, çok ağladı, o ağlamayla yattı. Sonra eşimle konuştuk ne yapabiliriz diye. Çok sinirliydi, bir yığın ceza vermekten bahsetti. Dışarı gezmelerini bir müddet yapmama kararı aldık, sonra sakinleştikten sonra ben ona bir mektup yazıp, başucuna koydum. Ne kadar üzüldüğümüzü, bunu hak etmediğimizi, zaten kendisine dönem dönem oyuncak aldığımızı filan yazdım. Ama asıl sorun bizim evde o oyun kartlarını yasaklamış olmamızdı. Okulda arkadaşlarının kart getirdiğini ve öğretmenin bir şey demediğini söylüyordu. Sonra öğretmeni ile de konuşmuştum bu olayı. Vel hasıl, çok üstüne gitmeden, ama ertesi günü sakince olayı konuştuk. Ne kadar zor durumda kaldığımızı anlatıp, bir daha böyle bir şey yaşamak istemediğimizi ifade ettik. Artık arkadaşları ile ne konuştuysa, anne beni hapse mi atarlar dedi neyse onun üzerine de konuştuk ve olayı kapattık.

Bir çok aile yaşayabiliyor bu sıkıntıyı, üstüne fazla gitmeden, ne kadar da üzüldüğünü ifade etmende fayda var.

Çok geçmiş olsun Özler'cim.

[serden]

Sekercim tepkilerin tabiki yanlis degil, sonucta anne olarak dogruyu ve yanlisi bir sekilde anlatmak zorundayiz.

Sanirim bundan sonra cok daha fazla ustune gitmeden gozlemlemelisin prensesi. Bir daha yapacagini hiiic sanmiyorum senin tepkine eminim oda yaptigi yanlisi cok iyi anlamistir.

Uzulme daha fazla olurmu seker, konuyuda prensesin yaninda hicbirsekilde kimseye bahsetme.