Çocuğu kreşe giden arkadaşlara ya da bakıcıya bırakan arkadaşlara sorum aslında ama diğer arkadaşlarımın da fikrini almak isterim:
Biraz önce Beren'in kreşteki bakıcı annesi aradı. Önce telaşlandım hastalandı mı diye. Sonra bir konuda bir şey sormuştum o konuda konuştuk. Daha sonra Beren'in çok güzel kahvaltı yaptığını hatta "anne süt", "doldur" dediğini söyledi. (Aslında evde süt içmez doğru dürüst) "Size anne mi diyor?" dedim garip bir sevinçle beraber. Evet dedi Bakıcı anne. Telefonda bir yandan konuşuyorum ama bir yandan da içimi garip duygular, kafamı değişik sorular kaplıyordu. Yani bir başka insana "anne" diyordu oğlum. Ya anlatamıyorum neler düşündüğümü belki de sizler anlamışsınızdır. Biraz kıskançlık, biraz sevinç, biraz çalışmak zorunda olduğumdan, oğlumu başka birine baktırmak zorunda olduğumdan pişmanlık.... ne bileyim siz de de hiç böyle duygular oldu mu arkadaşlar
Haa yanlış anlaşılmayayım Beren bana da anne diyor çok şükür