bu konuda dertliyim. taylan aralikta 5 yasina girdi. hazirlik sinifinda okuma yazma ogreniyor. normal sartlarda beraber kitap okuma olayini sever ama okul dersi ve kendi kendine(benimle beraber) kitap okuma olayi diyince aniden coook yorgun, cok mesgul, cok su, cok bu oluveriyor. hele ki yazi yazdirmak tam bir iskence. adam resmen ders calisma ozurlusu.
ogretmenine sorarsan cok iyi diyo, okulda konsantresi iyi diyo. velete okutmayi basardigim kitaplardaki kelimeleri seslerini catip okuyo da... lakin ben boyle hayal etmemistim...5 dakikadan fazla oturamiyo poposunun ustune. daral geliyo.
yolda belde gosteriyorum yazilari yaa yine mi bu konu geldi gundeme ruh haliyle yaklasiyo...
bugun vicdan yaptim, duygu yaptim da baska amacla actigi okul cantasindan kitabini cikarip lamine tahtalarda uzanip ileri geri kayarak okudu ben yemek yaparken.
hani cok dayatmaci olmayayim daha kucuk diyorum ama disiplini aldi aldi, almadi cok cekeriz ailecek.
umarim okulda ogrenip akilli olacak cocuklardandir yoksa ben simdiden cirak verecek biyerler aramaya baslasam iyi olacak.

anlatsaniza, siz boyle akli havada cocuklariniza ders calismayi nasil sevdirdiniz?

ya da icinizde kucukken taylan gibi olanlar var miydi?