Bu hastalığın ismini bile duymak insanı titretiyor (en azından beni)
Gün gelip Kanser şüphesi altında olduğunuzu öğrenseniz,veya Kanserli hücreyi taşıdığınızı öğrenseniz tepkiniz duygularınız neler olurdu
Ben ilk kanser şüphesi var dediklerinde yıkıldım çok ağlayıp sızladım(22 yaşındaydım).Daha sonra ki malignite (kanser)şüphesi arttığını öğrendiğimde hazırlıklıydım ben biyopsi sonucu olumsuz da çıksa bununla baş edeceğim dedim.Şuan sonuç iyi ve benim düşüncem insanın hayatı hastalık yüzünden son bulmuyor belli bir süre içerisinde bu dünyada bulunuyoruz bu hastalık sadece öyle düşündüğün gibi hayatın sonsuz olmadığı gerçeğini daha fazla hatırlatıyor.Ben bu hastalık için değil sadece burda ki vaktim bittiği için öleceksem neden böyle bir nedenden yıkılıp hayatı aileme ve kendime çekilmez edeyim.
Benim tepkim ve duygularım böyle oldu.
Biliyorum iç sıkıcı bir forum oldu okuduğum bir yazıdan etkilenip forumu açtım.
Dilerim hiç kimse bu hastalığı yaşamak zorunda kalmaz.Hepinize önce sağlık sonra huzur diliyorum.
