Bugün sinemaya gittik. Gecikmişiz, ışıklar sönmüş, reklam başlamış. Bir de ne göreyim, kocaman ekranda o dondurma reklamı, o şirin şey bana bakıyor.

Tam koltukarasında yürüyoruz, bakacağım diye ayağım kaymaz mı?

Ön koltuğa doğru bir uçuşa geçmez miyim?

İşin acaibi, yardım falan istemiyorum, kafam ekrana dönük.

Bir taraftanda da " bak yahu ne yakışıklı şey?" diyorum önde giden pinokyoya.. Tabii o umursamadı.

Az kaldın Niyazi oluyordum.



Gene aynı şeyi yapardım amma..

Diyeceksin ki, niye?

Güzele bakmak sevap..

Sanırım şarkıyı da o söylüyor. Çok hoş adam çok..

Gece gece gülmeyin, gebertirim.

P.S.Ben gülerim, aaaa...