> > > Çok zaman önceydi.O kadar zaman önceydi ki zaman diye birşey yoktu.
> >> >İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı.
> >> >Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.
> >> >Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.
> >> >Bir parçasına dün dedi, diğer parçasına bugün, öteki parçasına da yarın.

> >> >Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu.
> >> >Dünü düşünüp pişman oldu, yarını düşünüp telaşlandı;
> >> >ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya
> >> >kadar yaşadı.
> >> >Farkında olmadan rezil etti bu gününü.
> >> >Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu.
> >> >Bir türlü beceremedi.
Bir eliyle
> > >yarına, diğer eliyle düne yapıştı.
> > > Bu günü eline yüzüne bulaştırdı...
Mutsuz oldu insan.
> > > Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep
> > >bugün
> >> yaşadı;
> >> >ama bugünü hiç yaşayamadı.

> >> >Ne yarın ne de dün!
alıntı