Evinizde aile yadigarı bir eşya var mı? Ya da size verilmiş bir aksesuar?

[Anci]

BABAMIN DEDESNE AİT ÇOK ESKİ BİR GAZ LAMBAM VAR. RAHMETLİ ANNEANNEMİN HEP HATIRLADIGIM( O ZAMANLARA KÖYDE ELEKTRİK YOKTU) ESKİ BİR GAZ LAMBASINA VEFATINDAN SONRA BEN EL KOYDUM.YOKSA ÇÖPE GİDİYORDU. BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ. NE ZAMAN BAKSAM ANNEANNEMİN O MELEK YÜZÜNÜ VE ÇEKTİĞİ SIKINTILAR VE YOKLUKLAR İÇİNDE DAHİ TORUNLARINA KARŞI OLAN SEVGİSİNİ HATIRLARIM.

ANNEMİN DE 45 YIL ÖNCE EVLENİRKEN TEK ÇEYİZ OLARAK SAHİP OLDUĞU ÇEYİZ SANDIGINA SENELERDİR GÖZ KOYUYORUM AMA HALA ELE GEÇİREMEDİM. AMA SÖZ VERDİ BENİM OLACAK ))

[Ayşegül-Sude]

Eşimin dedesine babasından kalma bir aynalı konsol var bizde.. Oldukça ağır ve büyük birşey, yer değiştirmek çok zor oluyor

[meralutku]

Babaannemi çok severdim dosdoğru harbi bi kadındı herkes saygı duyardı o ölünce onun şalını ve eşarbını aldım ama hiç takamadım ne bileyim korktum işte birde cenazesinde su döktürdüler bana oysa çok korkağımdır.
Allah rahmet eylesin belki birgün kullanırım.

Sevgiler canım.

[sinemi]

Rahmetli babamın annesinden kalma guguklu bir saat ve yine anneannemin çeyizinden kalma oymalı bir duvar aynası var.İkisi de evimin en güzel yerinde duruyorlar...Guguklu saatin her ötüşünde rahmetliyi -beni, kendi büyütmüştü.Allah rahmet eğlesin.87 yaşında vefat etti-anıyorum.

[melek_selin]

Anneannemim çeyizinden kalma cam bir şekerliğim var. Anneannem ben doğmadan çok önce, annem de ben daha 11 yaşındayken vefat ettikleri için bu şekerliğin benim için anlamı çok büyük.

Bir de kayınvalidemin inci yüzüğü var. Ona da kayınvalidesi evlenirken takmış. Ben de ileride oğlum olursa gelinime, olmazsa da kızıma vereceğim. Çok hoşuma gidiyor böyle bir aile yadigarının nesilden nesile geçmesi...

[Eb®u]

Maalesef yok.

Biz almanya da oldugumuz icin, anneannem de babaannem de oldukten sonra, esyalar diger kardesler tarafindan paylasilmis.

Bende sadece babaannemin inci kupeleri var.

Anneaannemin de babaannemin de cok degerli esyalari vardi. Hepsi su anda diger kuzenlerimde.

[efenin_annesi]

Bizde de özellikle eşimin ailesi tarafından verilen "anı yüklü eşyalar" var... Bazıları da var ki, tek kelimeyle heba ediliyor aslında içim sızlıyor ama ne yapayım?

Örneğin bir ceviz masa var ki en az 70 yıllık... Nişanlıyken çok istedim vermedi kayınbiraderim... Şimdi mutfak masası olarak kullanıyorlar...

Rahmetli kayınababam çok meraklıymış, birşeyler alıp saklamaya... Allah'tan çoğunu 3 çocuğuna da ayrı ayrı almış, yoksa ben zor alırdım onları kayınbirederimden... Örneğin benim evimdeki halıların en yenisi 40 yıllık el dokuması... Gümüş semaver, o eski kristaller, bakır kaplar, inciler, hele bir çay takımı var ki, insan bakmaya kıyamıyor... Bir de "kırk tası" var inanılmaz, çocukların "kırk banyosu"nda kullanılırmış... Allah'tan oğlum oldu da ona da sahip olabildim...

Ayrıca babaannemin 55 yıl önce kendi elleriyle dokuduğu bir "çul" var... Hani keçi kılından kök boyasıyla yapılan "yörük çulu" dediklerinden bilir misiniz bilmem...

Ah ah... Asıl annemin babasından, yani dedemden kalanlar var da... Bana düşmedi, benden hızlı davrananlar oldu... Atatürk'ün koruma polisiymiş rahmetli gençliğinde... O yıllardan kalan, anneannemim her seferinde masal gibi anlattığı anılarla dolu muhteşem parçalar... Ama bize veren kim?... Elimize bir "pul koleksiyonu" düştü o da abime verildi!...

Tüm bunları saklayıp, çocuklarıma hatıra olarak bırakmayı istiyorum ben de inşallah!

Vay be... Hakikaten çok duygulandım... Özlem sen çok yaşa e mi?... Ne güzel bir forum açmışsın... Eline, koluna, yüreğine sağlık!...