http://www.gazeteci.tv/yazarDetay.as...D=64O66O70O70O
Selam, Sevgi..
http://www.gazeteci.tv/yazarDetay.as...D=64O66O70O70O
Selam, Sevgi..
sadece sonsuz yok oluş değil, güne her zaman ki gibi başlayarak akşam olduğun tüm hayatımızın değiştiğini görmek de mümkün,
akşam yavrularımıza sarılıp uyuduğumuz her an bir lütuf..
ama bu insanoğlunun bir gerçeği, bunu hüzün haline getirmektense -büyük acılarımız yoksa- yaşadığımız anın tadını çıkartmak en doğurusu
hayat sürprizlerle dolu gerçekten..nilsubensu yazdı:
sadece sonsuz yok oluş değil, güne her zaman ki gibi başlayarak akşam olduğun tüm hayatımızın değiştiğini görmek de mümkün,
akşam yavrularımıza sarılıp uyuduğumuz her an bir lütuf..
ama bu insanoğlunun bir gerçeği, bunu hüzün haline getirmektense -büyük acılarımız yoksa- yaşadığımız anın tadını çıkartmak en doğurusu
sabah basladıgın yerde olamayabiliyorsun, gştmesen de bir yere..
anın tadını cıkardım ben bugun..
sahile indim..
kuşlarımı besledim..
öyle aclardı ki beni de yiyecekler sandım
onlar doydu, ben doydum..
güneş güzeldi, sıcaktı..
cok keyfliydi bugun..
evet hayat çok ama çok güzel her zaman mutlu olmak her anın tadını çıkartmak gerekiyor ...
her anın güzelliğini cıkaracak kadar güzel bakabilmek lazım..berenk yazdı:
evet hayat çok ama çok güzel her zaman mutlu olmak her anın tadını çıkartmak gerekiyor ...
zaman alıyor bunu ogrenmek..
hayatın kendisi bu işte
her zaman herşeye hazırlıklı olmalıyız
bize ne gösterecegi belli olmuyor, üzücü ama böyle
hazırlıklı olunamıyor ama..barbiece yazdı:
hayatın kendisi bu işte
her zaman herşeye hazırlıklı olmalıyız
bize ne gösterecegi belli olmuyor, üzücü ama böyle
bilseniz de neler olacagını..
annemin gidiyor olusunu biliyorduk ama hazırlanamadık..
hazırlanılmıyor..
güzel sürprizler olsun da onlara hazırlıklı olmayıp seviniverelim...
"Ne zaman, nerede, nasıl götürecekler bizi? Yaşamımızın neresinde olduğumuzun hiç önemi olmadan…
Tavşan ürkekliği duyuyorum bazen içimde.
Hastalıkla mı? Kazayla mı? Uykuda mı? Aniden mi?
Nasıl?
Bugün son mu? Uyurken, “yarın var mı?”
Evden çıkarken, “dönüş”.
Bir yerden bir yere giderken “varış”, sağ salim hem de..
Hepsi soru.
Hiç bir şeyden haberimiz yok.
Öyle, geldiği gibi yaşıyoruz. Bilmemek lazım tabii.
Her şeyi de bilmemek lazım öyle.
Bu düşüncelere saplanmadan kaçıp gidiyorum. Kalırsam fena çünkü."
Bugünlerde bunu o kadar çok yaşıyorum ki Nuray. Sanki her an sevdiğim birine birşey olacakmış gibi. Müthiş bir huzursuzluk, müthiş bir tedirginlik, mutsuzluk hali.
Biliyorum yapacak birşey yok. Dikkatli olmak, önlemini almak dışında.
Yine çok güzel bir yazı olmuş, akıcı ve çok anlamlı.
Sağolasın..
Yine içimi dağladın Nuray'cığım, hem de en kuvvetlisinden..
Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi şu anda..
Cuma sabahı Antalya'ya Atlas Jet'in uçakçığıyla (çok küçüktü) giderken ben de bu yazdıklarına benzer şeyler düşündüm yol boyunca.. Kızımı bırakmıştım arkamda en değerli varlığımı.. Sonra annem, babam tüm sevdiklerim teker teker düşündüm hepsini..
Hayat o kadar kısa ki.. Bir dakika sonraya çıkabilecek miyiz bilinmezliği içinde yaşıyoruz o kısacık hayatı.. Nefes alabildiğimiz her günün bir nimet olduğunu pek de düşünmeden hem de..
Kocaman öpüyorum seni, içi ayrı güzel, dışı ayrı güzel arkadaşım benim..
Duyarlı bir yazı.
Tebrikler.