Okullar acildi.
Anne olmanin sabrindan, anlayisindan dolayi ailede cocuklarin egitiminin genelde bas sorumlusu olan biz annelerin de stresi basladi.
Cocuklarla ders calisirken, hele ki okula yeni baslamis olanlarla calisirken cok sabirli olmamiz gerektigini aklimizdan cikarmamaliyiz.
Herseyden once bir konuya on dakikadan fazla nitelikli konsantre olmayacaklarini bilmeliyiz. Kizlar biraz daha iyi bu konuda. Uzun sureli zorlamalar "ders calisma bir cesit iskencedir" dusuncesini cikmamacasina beyinlerine kazimaktan baska bir ise yaramaz.
Erkek cocuklar kiz cocuklara gore akademik olarak daha gec gelisiyor o yaslarda.
Bu onlarin yeteneksizliginden degil dogal gelisim surecinde yazma gibi aktivitelerde gereken el beyin koordinasyonuna daha gec ulasmalarindan kaynaklaniyor.
Bilimsel olarak kizlarin yazmaya hazir olma yasi 4,5 erkeklerde 6,5.
Cocuklari kesinlikle kiz-erkek farketmez birbirleriyle kiyaslamamak gerekiyor.
O caglarda bir hafta, bir ay, iki ay bile gelismenin gozle gorulebilir olmasi icin onemli zaman dilimleri. Ayni sinifta 11 ay farkliliklari olan cocuklarin da ayni olmalari mumkun degil.
Aylarca sacini basini yoluyorsun istedigin(senin) noktaya gelemiyor, bir gun bir bakiyorsun, o hazir olunca hersey kendiliginden oluyor.
Ayni daha kucuk cocuklarin cis egitimi gibi, yurumesi gibi...onlar isteyince, hazir olunca oluyor.
Duzgun yazma, okumaktan sikilmama(dogru kitap secimleriyle tabii) vs gibi seyler de ayni.
Asil amac ders basinda gecirilecek zamanin eglenceli gecmesi.
Bunun icin anne-babalar olarak kendimizi egitmemiz gerekiyor. Sabir gostermeyi bilmeliyiz. Istediklerimizi onlarin konsantrasyon kapasitelerini hesaba katarak belirlemeliyiz.
En onemlisi pozitif davranmamiz gerekiyor.
Bagirmak, rencide etmek, ceza vermek yok. Kontrolunuzu kaybedeceginize dersi durdurun daha iyi.
Bol bol tesvik edici sozler soylememiz, yaptigi hatalari bile iyi yonunden bakarak gostermemiz gerekiyor.
"Pratik mukemmellestirir" bu lafi gunluk yasamda bol bol kullanmak cok ise yariyor. Agaca cikmaktan, ayakkabi baglamaya kadar pek cok konuda bunun dogru oldugu gercegi gormeye basladiklarinda ders/okul konularinda da uygulamanin onemini kavrayip kendi kendilerine calismaya basliyorlar.
Calisma mekani hep ayni yer olmali, ayni zamanlar da olmali.
Etrafta dikkat dagitacak seyler olmamali..tv, muzik, yeni bir oyuncak vs.
Yazmak icin illaki kagit kalem degil hersey kullanilmali...
Siyah buyuk bir karton alinip duvara blue tag ile yapistirilarak renkli tebesirlerle pratik yapmasi saglanabilir...Yine degisik renkli kagitlara degisik renklerde kalemlerle pratik yapabilir...
Buharli bir cam uzerinde parmagiyla,
genis bir tepsiye dokulmus ince bulgur ya da una parmagiyla ya da en sevdigi dinazor oyuncaginin kuyruguyla da yazabilir harfleri...
Onemli olan yazi yazmayi saglayacak kas-beyin koordinasyonunun pratik yapilarak gelistirilmesi.
Renkli dergilerde buyuk yazilardan islenen harf ya da kelimeleri bulabilir, sevdigi renk kalemlerle isaretleyebilir, kesebilir, kestiklerini yapistirabilir.
Kocaman bir e'den kafa, kucuk e'lerden kulak kas goz vs yaparak kolaj yapabilir. bunlari da ogretmenine vs gosterip aferin alabilir....
Unutmayin cocuklarin konsantre suresi kisadir...Ciddi konsantrasyon gerektiren aktiviteleri kisa tutun. araya bes dakikalik bir ara koyun.
Tv seyretmek, oyuncaklariyla oynamak falan gibi bir ara degil ama en fazla muhabbet edilebilir, ufak bir hikaye olabilir ya da kitap resimlerine bakmak vs gibi konuyla cok da uzak olmayan bisey olmali...
Bazi cocuklar oturamiyor uzun sure... on dakika bile onlara fazla geliyor, onlar genelde soyle bir evi dolasip da geliyorlar verilen arada, ya da koltukta bi kac takla atip -ne kadar iyi oldugu konusunda verdiginiz gazla- basarilarini kutluyorlar...Taylan bu gruba giriyordu. Daha yeni masada kalmayi ogrenmeye basladi.
Bazen anne yerine teyzelerle, anneannelerle, dedelerle vs daha iyi calisilabiliyor. Cocuklar annelerine caz yapmaya egilimli olduklarindan pireler karsilikli deve olabiliyor.
Varsa boyle bir durum calisilacak konuyu diger buyuge anlatip onlari basbasa birakabilirsiniz.
Taylan 2000 aralik dogumlu, yakinda yedi yasini dolduracak. Burada (Londra)ikinci sinifa basladi.
Bu okulda ucuncu yili...uc yildir full time okula gidiyor ve okuma yazma ogreniyor...
Ilk iki yil ben cok stres oldum Taylan'in ilgisizliginden ve beceriksizliklerinden.
Kendim okul oncesi ogretmeni olamama ragmen, cocuklari iyi tanimama ragmen insan kendi cocugu soz konusu oldugunda olmasi gerektigi kadar tahammullu olamiyor ama inanin bu yil gordugum cocuk bambaska bir cocuk.
Felaket senaryolarim tabii ki dogru cikmadi...Butun bana-gore-tembelliklerine ragmen sinifinda iyiler arasinda.
Az bir calismayla spelling-kelime yazma testlerinden aldigi sonuclarla; matematik problemlerinde daha bi kac ay once parmaklari yetmeyince benimkileri de odunc alarak cozdugu problemleri duvarda bir noktaya sabitlenip konsantre olarak akildan cozmeleriyle beni sasirtmaya ve kendimden utandirmaya devam ediyor.
Cocuklariniza guvenin, denemekten yilmamalari, utanmamalari gerektigini onlarin beyinlerine kaziyin...
Unutmayin:
PRATIK MUKEMMELSTIRIR, EGLENCELI YAPILIYORSA MUKEMMELLESME SURESINI DE AZALTIR.
EGLENEREK OGRENMEYI OGRETMEYI UNUTMAYIN!
Sevgiler Arin.
Alıntı Yaparak Cevapla
