son günlerde her dışarı çıktığımda eve dönüşüm çok üzgün oluyor.gördüklerime şaşırıp ,çocuklarımın geleceği için korkmaya başladım.mesela yollarda sigara içen küçük çocuklara ,oğlum içmesenize dediğimde bana verdikleri cevapları tahmin edemezsiniz. iki oldu otobüse bindim bu ay kendimden utandım.gencecik insanlar çoğuda üniversite öğrencisi önlerinde ayakta dikilen yaşlıya yer vermemek için uyur numarası yapıyor yada kitaptan kafasını kaldırmıyor.hamileler ayakta zor duruyo,gençler koltuklara yayılmış.dayanamayıp söylendim .birdaha karışma senmi düzelticen daha neler oluyor bunlar neki diyolar.kısacası buna benzer olaylar.
insanı insan yapan onun yemesi ,içmesi,şekli değil bence,hayvanlarda yiyip içiyor ve bir şekilleri var.insanın duyguları.merhameti,sevgisi ,saygısı güzel niyetli hisleri düşünceleri olmazsa bence insan değildir o kişi sadece insan görünümlüdür o kadar.umarım iyi duygular taşıyan bulunduğu bedeni kimliği hakeden insanlar çoğalırda çocuklarımız bu güzel insanlar arasında yaşar umarım.