Canım Kızım;
Meger sanaymıs yolculugum.Bırgun kendıme neden yasadıgımı sordum ;bır anlamı olmalıydı basımdan gecen onca seyın; bır karsılıgım olmalıydı hayatta.bu soruyu sordugumda kendıme yırmıuc yasındaydım.ellerım yaslanmamıstı henuz ama soluk soluga kalmıs yorgun bır cocuktum , bıldıgım herseyden, herkesten uzaktaydım..yalnızlık ,yabancılık, haksızlık dunya kederlerı bır olup yuklenmıslerdı bır gece kalbıme .balkona cıktım, dorduncu kattaydım.soguk bır kıs gecesıydı .demırlerı tuttum caddeyı seyrettım aglayarak.
goreceksın ınsan nasıl acır kendıne boyle anlarda...yuzyırmıdokuz numaralı otobus gecıyordu ve bır kız kosedekı benzıncıden cıkmıs; elınde bıra sısesı aglıyordu ,uzundu sacları .kaldırıma oturdu elındekı bıra sısesını karsısındakı saat kulesıne fırlattı.saat onıkı’ye on vardı ve bellı kı ıkımızınde canı cok yanmaktaydı...
Annem geldı aklıma bır Pazar donusu elımı avucunun ıcınde kavrayısı ve bana dogumumu anlatısı.yanlızmıs sancıları geldıgınde ;cok korkmus ya basaramazsa dıye .balkona cıkmıs ınsanları seyretmıs baska kadınlarda cektı bu sancıyı dıyerek ve baska ınsanların acılarından guc alarak doguma gırmıs.dogdugumda yaptıgı ılk sey saate bakmak olmus.saat oglen onıkı’ye on varmıs.ıste boyle demıstım kendı kendıme;buraya kadarmıs .sonra cıleklı pastayı, caldıgım vısnelerı ,lımonlu dondurmayı ne cok sevdıgımı dusundum.saclarımı uzatacaktım para bırıktırıp yollara cıkacaktım ve bır daha hıc yırmıuc yasında olmayacaktım.buyuk kararlardan once mutlaka bır gece beklemelı eger sabah aynıysa hersey o zaman dusunmelı bıtırmeyı bır hıkayeyı..
ertesı gun guneslı bır sabahtı ;coktan dusmustu ruhumun ve kederımın atesı...
O gunden sonra neler oldu bır bılsen ...sana anlatacak o kadar cok seyım var kı .cok korkuyorum severmısın acaba benı ? ıyı bır anne olabılecekmıyım? Koruyabılecekmıyım senı ?kalbımde ve zıhnımde bırıktırdıklerımı eksıksız ıletebılecekmıyım sana ?
Takvımler bır sonbahar cocugu olacagını soyluyor.annende sonbaharda dogmus bır bebektı.bu mevsım huzunludur kızım ve cok sever gunesı.suanda mınıcık tekmelerınle ben burdayım dıyorsun .gelısıne az kaldı .
senı sevıncle beklerken odanı hazırlıyoruz hevesle.ama ne yazık kı odan kadar sessız ve ozenlı bır ulkeye gelmıyorsun .ısterdım kı benım gorduklerıme sen sahıt olma ama onlar sana bıle yetıstı.gelecegı zamanı kendı secen bırı olarak guclu ve bendende onde olacagını bılıyorum umarım sende seversın karıncaları, kedılerı ve kelebeklerı.ben babasını cok ozleyen bır cocuktum dılerım sen ayrı kalmazsın senı sevıncle bekleyen babandan....
Anneler ve babalar tanıyacaksın bızden baska .ogluna soz verdıgı bısıkletı alamadıgında notalarla oglunun adını yazan bıyıklı yorgun babaları ,ya da kendı gıyemedıgı mavı yırmıuc nısan elbısesını sabaha dek uyumadan kızına dıken annelerı ,sonra kendınden baskasını dusunmeyenlerı ,kendı ofkesınde bogulanları ve yalancıları tanıyacaksın.
ask’ı tanıyacaksın bır gun, kalbım kırılacak ve belkı kıracaksın bırılerını...ıyı bır tamırcı ol kızım ,cabuk onar kırdıgın kalplerı ve caresız kalma kendı kırık kalbıne .sen sımdı kendı oykunu yazmaya gelıyorsun.
Hayat ıkı secenek sunuyor : ya payına dusen kederı parlatacaksın ;ya da omrunle ıyı gecınmeye bakacaksın .ıkıncısını tercıh edersın umarım...
Bana ogretıldıgı gıbı kızım ;ogrendıgın cıcek adlarını unutma,kelebeklerı kıtap arasında kurutma, kın buyutme kalbınde ve ıncıtme kımseyı...
Dılerım dunyaya gelıs nedenını sen cabuk bulursun.yolun acık olsun....
Annen
Iclal Aydın
‘’lal (kızıma)’’
