Minerva

Yılların henüz bu kadar hızlı geçmediği ve henüz alemce sanallaşmamış senelerdeydik. İlkokulda çocukların pamuktan kar yaptığı , üstüne sim dökerek kart hazırladığı, henüz evlerde yılbaşı çamlarının bulunmadığı, Tv’lerde dansözlerin çıktığı, Zeki Müren’in hayatta olup yılbaşı 24.00’ünde hangi kostümle sahneye çıkacağının tartışıldığı ...

İl Kültür ve Turizm müdürlüğünde işim var,Sultanahmet’teyim.
Yurdum insanının yardımseverliğine ve yol tarifine inanıp meydanı üç kez dolaşarak sonunda aradığım binayı buluyorum.Sıcaktan bunalmalarına rağmen memurlar sırf Galatasaray’a olan sempatilerinden üç günlük işimi 1,5 saatte hatta internet girişini kendileri yaparak hallediveriyorlar.Yaşasın Galatasaray...Son bir imzaya kalıyor iş…Evrağın gidip gelmesi için beklemek istemiyorum, “verin ...

MERHAMET TAMİRCİSİ

Mavi Marmara feribotu mavi marmarada ilerliyor içindeki 300 kadar bayram tatilcisiyle. Feribot yaz seferlerinin kalabalığının aksine sakin bu kez. Çoluk çocuk koşturmacası neredeyse yok. Bana bazen "sırf bu 6 saatlik Avşa gemi yolculuğu üzerine kitap yazılır" dedirten yer ve çocuk kavgaları da yok. Bir köşeye geçmiş elimizde kitaplar gazeteler, vakit öldürüyoruz ailece. Ben kimi zaman telefonla birilerine ulaşmaya çalışıyorum,kimi zaman üst güvertede bir sigara tellendirip iniyorum.

Gazete sonunda bana kaldığında okumaya başlıyorum…Bir sayfada bir haber. İnanılmaz bir restorasyon öyküsü'nü gittikçe daha dikkatli hatta bazen satırları tekrar tekrar okuyarak hatmediyorum,içimden de eğitim sistemimize küfürler ediyorum.

Ben ne bileyim aslında yapmak istediğim işin "sanat tarihi,arkeoloji,tarih veya restorasyon" olduğunu daha 18 yaşımda. Ben kendimi bulduğumda ve aslında ne olmak istediğimi anladığımda üniversitede 3.senemdeydim yahu! Bir bilenimiz yol gösterenimiz mi oldu. Elimizden tutup "aha bu okulda şu dersler okunur, bunlar öğretilir,buradan çıkınca şu işler yapılır" diyenimiz olmadı ki mesleğimizi ...