Yalnız Uyuyamama
tarafından
Yayınlanma Tarihi: 01 Aralık 1998 00:00
<H2>YALNIZ UYUYAMAYAN ÇOCUKLAR !..</H2><P>“-Anneee! Uyuyamıyorum...Çok kötü bir rüya gördüm.” 4 yaşındaki kızının bu çağrısı Gülhan’ı derin uykusundan çekip alıyor. Kızının odasına gitmeden önce saatine bir göz atıyor: 02.00.. Ertesi gün hazırlaması gereken bir semineri var ve deliksiz bir uykuya çok ihtiyacı var...</P><P>Bu ve benzer senaryolar pek çok ailede neredeyse her gece tekrarlanıyor. Geceyarısı ağlamaklı bir ses tonu ile anne-babasının yatağında kendisine yer açmaya çalışan minikler ve “acaba doğru mu yapıyoruz?” diye düşünen, uykusuz kalmaktan perişan olmuş ebeveynler..</P><P>Yalnız kalmaktan korkmak insanlık tarihi kadar eski bir korkudur. Buna rağmen birkaç nesil öncesine kadar anne-babaların yatak odaları çocuklar için ulaşılmaz bir yer iken günümüzde “aile yatakları” olağan hale geldi..Bunun pek çok sebebinden biri günümüz ailelerinin psikolojik öneriler bombardımanına tutulması sebebiyle hatalı davranmaktan çok çekindikleri ve 24 saat boyunca çocukları için var olmaları gerektiğini düşünmeleridir.. Günümüz annelerinin pek çoğunun aktif iş hayatı nedeniyle çocuğuna yeterince vakit ayıramadığını düşünmesi de bu davranışın sebeplerinden biridir. Öte yandan bu devamlı beraberliğin çocukları için zararlı olabileceğini düşünen ailelerin kafası iyice karışıyor....</P><P>Ne yapmalıyız:</P><P>Anne-baba yatağına sadece misafir olarak gelen çocuklarla ilgili bir endişe duymamız gerekmiyor. Özellikle küçük yaştaki çocukların kabuslar görüp korkuyla uyanmaları, karanlıkta uyumak istememeleri yada yalnız kalmaktan korkmaları son derece doğaldır. Anne-babanın da bu durumda çocuklarını yatağına alması doğal bir davranıştır. “Ama” anne-baba yatağı kesin olarak arasıra ziyaret edilen bir yatak olmalı ve kesinlikle çocuğun kendi yatağı haline gelmemelidir. Normal şartlarda çocuklar 2 yaşından itibaren problemsiz olarak geceyi anne-babalarından ayrı geçirmeye hazırdırlar. Bu yaşta çocuklar yetişkinlerin kendilerine ait özel bir hayatları olduğunu ve her an kendileri için var olmadıklarını anlayabilirler.. Ama eğer durum böyle değilse bile mutlaka bir sınır konulmalı ve çocuğun ilkokula başladığı 7-8 yaşlarından itibaren anne-baba yatağı sadece çok özel durumlarda paylaşılan bir yer olmalıdır. Bu özel durumlar şunlar olabilir:</P><UL msimagelist imagesrc="../images/reddot.gif"><LI>Korku, yalnız başına olma korkusu(kötü bir rüya görmek yada deprem vb.)</LI><LI>Aileden birinin ağır bir hastalık geçirmesi.</LI><LI>Ailenin oturduğu evi hatta şehri değiştirmesi yada değiştirmek üzere olması.</LI><LI>Okula başlama yada okul değişikliği.</LI><LI>Aile içi şiddetli tartışmalar.</LI><LI>Çocuğun ciddi bir rahatsızlık geçirmesi yada hastaneye yatması.</LI></UL><P>Yukarıdaki yada benzer sebeplerden biri olmadığı sürece anne-baba olarak kararlı olun ve çocuğunuzun sizi köşeye sıkıştırmasına izin vermeyin..Çocuklar yeni bahaneler bulmak konusunda son derece yaratıcıdırlar..Çocuğunuzun sizin yatağınızdan vazgeçmesi için aşağıdaki tavsiyeleri deneyebilirsiniz:</P><OL><LI>Bu değişiklik için kendinize ve çocuğunuza yeterli zamanı tanıyın ve sabırlı olun. Çocuğun kendi yatağına alışması 2 hafta kadar sürebilir.</LI><LI>Çocuğunuzun yaşına uygun bir dille sizin de geceleri huzurlu bir uykuya ihtiyacınız olduğunu ama özel durumlarda her zaman sizin yanınıza gelebileceğini anlatın.</LI><LI>Bu değişim sürecinde çocuğunuza normalde olduğundan daha fazla sevgi gösterin ve bir süre için onu şımartın. Uyku için bir program belirleyin (ılık bir banyo, masal okuma, müzik dinleme yada ninni söyleme v.b.) ve bu programı düzenli olarak uygulayın.</LI><LI>Yatak odanızda çocuğunuzun hoşuna gidebilecek yumuşak yastıkları, peluş hayvanları ortadan kaldırın ve bunun yerine çocuk odasını daha sevimli ve rahat bir hale getirin.</LI><LI>Mutlaka sizin odanızda yatmak istiyorsa sizin odanızda bir yer yatağında yada benzeri bir ek yatakta yatmasına izin verin. Zamanla kendi yatağının rahatlığını buna tercih edecektir.</LI><LI>Koridorda hafif bir ışıklandırma ile karanlık korkusunun üstesinden gelebilirsiniz. Çocuğun yatağını dışarıdan gelebilecek garip ışık-gölge oyunlarını görmeyeceği bir yere kurun.</LI><LI>Kapıları açık bırakın. Hem çocuk odasının hem kendi yatak odanızın kapısını mutlaka açık bırakın. Sizin ulaşılabilir olmanız ona huzur verir.</LI><LI>Sabahları uyandıktan sonra kısa bir süre için yatağınıza gelip keyif yapmasına izin verin. Bu hem onun hem de sizin için güne başlarken bir moral kaynağı olacaktır.</LI><LI>Siz çocuğunuzun yatağına yatın. Eğer çocuğunuz geceleri sizin yatağınıza yatmak konusunda ısrarlı ise siz de onun yatağına yatın. Kararının birdenbire değişeceğini göreceksiniz.</LI></OL><P><B><SPAN style="BACKGROUND-COLOR: #ffff00">Dikkat: birkaç ay süren korku durumlarında mutlaka psikolojik yardım alın.</SPAN></B></P><P><B><SPAN style="BACKGROUND-COLOR: #ffff00"></SPAN></B> </P>